نصب Python 3 و تنظیم برنامه نویسی CentOS 8

پایتون یک زبان برنامه نویسی همه کاره است که می تواند برای بسیاری از پروژه های مختلف برنامه نویسی مورد استفاده قرار گیرد. تیم توسعه پایتون برای اولین بار در سال 1991 با نامی الهام گرفته از گروه طنز بریتانیایی مونتی پایتون منتشر شد ، و میخواستند پایتون را به زبانی تبدیل کنند که استفاده از آن بسیار جالب باشد. ستاپ آسان و سبک نسبتاً ساده و بازخورد فوری در مورد خطاها، پایتون را به یک انتخاب عالی برای مبتدیان و توسعه دهندگان با تجربه تبدیل کرده است. پایتون 3 جدیدترین نسخه این زبان است و آینده پایتون به حساب می آید.
این آموزش به شما کمک می کند تا Python 3 را روی CentOS 8 خود نصب کنید و یک محیط برنامه نویسی را از طریق خط فرمان تنظیم کنید.
پیش نیازها
شما به یک سرور مجازی CentOS 8 با یک حساب کاربری فوق کابری غیر ریشه نیاز خواهید داشت.
برای انجام این کار، می توانید راهنمای تنظیم اولیه سرور مجازی برای CentOS 8 را دنبال کنید.
مرحله 1 – آماده سازی سیستم
قبل از شروع نصب ، حتماً برنامه های پیش فرض سیستم را به روز کنید تا اطمینان حاصل کنید که آخرین نسخه ها را در دسترس دارید.
ما از ابزار مدیریت منبع باز DNF استفاده می کنیم ، که مخفف Dandified YUM نسخه نسل بعدی Yellowdog Updater ، اصلاح شده است (یعنی yum) . DNF مدیر بسته ای است که هم اکنون مدیر بسته پیش فرض سیستم های لینوکس مبتنی بر Red Hat مانند CentOS میباشد. به شما امکان می دهد بسته های نرم افزاری را بر روی سرور مجازی خود نصب ، به روز و حذف کنید.
بیایید ابتدا با اجرای این دستور مطمئن شویم که مدیر بسته ما به روز است:
$ sudo dnf update -y

پرچم -y برای هشدار به سیستم است مبنی بر اینکه ما آگاهیم که در حال ایجاد تغییر هستیم و از اعلان تأیید توسط ترمینال جلوگیری شود.
پس از نصب همه چیز ، ستاپ ما در جای خود قرار دارد و می توانیم به سراغ نصب پایتون 3 برویم.
مرحله 2 – نصب و راه اندازی پایتون 3
CentOS از RHEL (Red Hat Enterprise Linux) گرفته میشود، که ثبات آن تمرکز اصلی آن است. به همین دلیل ، نسخه های تست شده و پایدار برنامه ها همان چیزی است که بیشتر در سیستم و در بسته های قابل دانلود مشاهده می شود ، بنابراین با استفاده از مدیر بسته CentOS نسخه های قبلی پایتون نسبت به نسخه های جدید را مشاهده خواهید کرد.

$ sudo dnf install python3 -y

پس از اتمام این روند ، می توانیم با بررسی شماره نسخه آن با دستور python3 ، اطمینان حاصل کنیم که نصب موفقیت آمیز بوده است:
$ python3 -V

با یک نسخه پایتون 3 که با موفقیت نصب شده ، خروجی زیر را دریافت خواهیم کرد:
Output
Python 3.6.8
در مرحله بعدی ، ابزارهای توسعه CentOS را نصب خواهیم کرد ، که برای ایجاد و پیاده سازی نرم افزار از کد منبع استفاده می شوند:
$ sudo dnf -y groupinstall development

با نصب آن ، به چگونگی راه اندازی پروژه های توسعه پایتون در بخش بعدی خواهیم پرداخت.
مرحله 3 – تنظیم یک محیط مجازی
با نصب پایتون و راه اندازی سیستم خود ، می توانیم محیط برنامه نویسی خود را با venv ایجاد کنیم.
محیط های مجازی شما را قادر می سازند برای رایانه خود فضایی منزوی برای پروژه های پایتون داشته باشید ، اطمینان حاصل کنید که هر یک از پروژه های شما می توانند مجموعه ای از متعلقات خاص خود را داشته باشند که هیچ یک از پروژه های دیگر شما را مختل نمی کند.
تنظیم یک محیط برنامه نویسی ، کنترل بیشتری بر روی پروژه های Python و همچنین بسته ها و نسخه های مختلف را برای ما فراهم می کند. این امر به ویژه هنگام کار با بسته های شخص ثالث بسیار مهم است.
می توانید همانطور که می خواهید محیط های برنامه نویسی Python را تنظیم کنید. هر محیط در واقع یک فهرست یا پوشه ای در سرور مجازی شماست که دارای چند اسکریپت برای تنظیم آن به عنوان یک محیط است.
انتخاب کنید که می خواهید کدام دایرکتوری محل قرارگیری محیط های برنامه نویسی پایتون شما باشد یا یک دیرکتوری جدید با mkdir ایجاد کنید ، مانند:
$ mkdir environments

$ cd environments

وقتی در دایرکتوری قرار گرفتید که دوست دارید محیط برنامه نویسی در آن قرار بگیرد ، می توانید با اجرای دستور زیر محیطی ایجاد کنید. باید از نام محیطی استفاده کنید که برای شما معنی دارد ، در اینجا ما آن را my_env می نامیم.
$ python3 -m venv my_env

در این حالت محیط my_env است و این دیرکتوری جدید شامل چند آیتم است که در صورت استفاده از دستور ls در آن دیرکتوری می توانیم نمایش دهیم:
Output
bin include lib lib64 pyvenv.cfg

این فایلها با هم کار می کنند تا کار Python شما را از زمینه وسیع تر دستگاه محلی جدا کنند ، به گونه ای که فایل های سیستم و فایل های پروژه مخلوط نشوند. این روش خوبی برای کنترل نسخه و اطمینان از دسترسی هر یک از پروژه های شما به بسته های خاص مورد نیاز خود میباشد.
برای استفاده از این محیط ، باید آن را فعال کنید ، که می توانید با وارد کردن دستور زیر که اسکریپت فعال سازی را در دیرکتوری bin فراخوانی میکند ، این کار را انجام دهید:
$ source my_env/bin/activate

اعلان شما اکنون با نام محیط شما پیشوند داده می شود ، در این حالت به آن my_env گفته می شود:
(my_env) [Sammy@centosserver] environments]$
این پیشوند به ما اطلاع می دهد که محیط my_env در حال حاضر فعال است ، به این معنی که وقتی ما در اینجا برنامه هایی را ایجاد می کنیم آنها فقط از تنظیمات و بسته های خاص این محیط استفاده می کنند.
مدیر بسته pip پایتون از قبل نصب شده است. ابزاری برای استفاده با پایتون که برای نصب و مدیریت بسته های برنامه نویسی که ممکن است بخواهیم در پروژه های توسعه خود استفاده کنیم ، به کار گرفته میشود. می توانید بسته های پایتون را با تایپ کردن دستور زیر نصب کنید:
(my_env) [Sammy@centosserver] environments]$ sudo pip install package_name

در اینجا ، pack_name می تواند به هر بسته یا کتابخانه Python مانند Django برای توسعه وب یا NumPy برای محاسبات علمی ارجاع دهد. بنابراین اگر مایل هستید NumPy را نصب کنید ، می توانید با دستور pip install numpy این کار را انجام دهید.
توجه: در محیط مجازی می توانید به جای python3 از دستور python ، و به جای pip3 ازpip استفاده کنید. اگر خارج از محیط از Python 3 یا pip3 در دستگاه خود استفاده می کنید ، لازم است که منحصرا از دستورات python3 و pip3 استفاده کنید.

بعد از طی کردن این مراحل ، محیط مجازی شما آماده استفاده است.
مرحله 4 – ایجاد برنامه ” Hello, World! ”
اکنون که محیط مجازی ما تنظیم شده است ، بیایید ” Hello, World! ” معمول را ایجاد کنیم تا نصب خود را تست کنیم. این برنامه اطمینان حاصل خواهد کرد که محیط ما کار می کند و به ما این امکان را می دهد که اگر قبلاً با پایتون آشنایی نداشته ایم، با آن بیشتر آشنا شویم.
برای این کار ، یک ویرایشگر متن خط فرمان مانند vi را باز می کنیم و یک فایل جدید ایجاد می کنیم:
(my_env) [Sammy@localhost] environments]$ vi hello.py

هنگامی که فایل متنی در پنجره ترمینال ما باز شد ، برای وارد کردن حالت insert باید i را تایپ کنیم و سپس می توانیم اولین برنامه خود را بنویسیم:
print(“Hello, World!”)
Copy
اکنون ESC را فشار دهید تا حالت درج شود. در مرحله بعد ، x را تایپ کنید و enter بزنید تا فایل را ذخیره کرده و خارج شوید.
اکنون آماده اجرای برنامه خود هستیم:
(my_env) [Sammy@localhost] environments]$ python hello.py

برنامه hello.py که به تازگی ایجاد کرده اید باعث می شود ترمینال خروجی زیر را تولید کند:
Output
Hello, World!

برای ترک محیط ، فرمان را غیرفعال کنید و به دیرکتوری اصلی خود باز خواهید گشت.
نتیجه
در این مرحله شما یک محیط برنامه نویسی پایتون 3 در سرور مجازی CentOS 8 خود تنظیم کرده اید و می توانید یک پروژه رمزگذاری را شروع کنید!
با آماده شدن دستگاه برای توسعه نرم افزار ، می توانید با دنبال کردن مقاله نحوه کدنویسی در مجموعه های پایتون یا دانلود رایگان کتاب الکترونیکی نحوه کد نویسی در پایتون ، بیشتر بیاموزید.
به طور خاص برای جستجوی پروژه های یادگیری ماشین ، به کتابهای الکترونیکی پروژه های یادگیری ماشین Python مراجعه کنید.

از این لینک ها زیر می توانید آمورش های بیشتری برای لینوکس پیدا کنید :

پارامترهای پیش فرض در جاوا اسکریپت – اجرای چندین نسخه PHP بر روی یک سرور Debian 10

نحوه راه اندازی یک پروژه React با برنامه React – نصب و ایمن سازی phpMyAdmin در اوبونتو 18

پیکربندی یک تایید اعتبار مجاز(CA) در CentOS 8 – تنظیم برنامه Node.js برای تولید در CentOS 7

نصب MariaDB در اوبونتو 18.04 – ایمن کردن Apache با Let’s Encrypt در Debian 10

نحوه نصب Node.js در CentOS 8 – بازنویسی URL را با mod_rewrite برای Apache در Debian 10

راه اندازی فایروال با استفاده از firewalld در CentOS 8 – نصب وب سرور Apache در Debian 10

اضافه کردن و حذف کاربران در CentOS 8 – نصب Apache Tomcat 9 در Debian 10

نصب و استفاده از PostgreSQL در CentOS 8 – راه اندازی سرور اولیه با Debian 10

نصب MariaDB در CentOS 8 – چگونه با JSX عناصر واقعی ایجاد کنیم

نصب و پیکربندی VNC در Debian 10 – استفاده از سرور از راه دور Docker

نصب و ایمن سازی Grafana در اوبونتو 18 – نحوه نصب Git در CentOS 8