FreeBSD 12

نصب و پیکربندی pgAdmin 4 در Server Mode

pgAdmin یک پلتفرم توسعه و اجرای منبع باز برای PostgreSQL و سیستم های مدیریت پایگاه داده مرتبط با آن است. از آنجا که در Python و jQuery نوشته شده، تمام ویژگی های موجود در PostgreSQL را پشتیبانی می کند. می توانید از pgAdmin برای انجام همه کارها از نوشتن پرس و جوهای SQL پایه گرفته تا نظارت بر پایگاه های داده خود و پیکربندی معماری های پیشرفته پایگاه داده استفاده کنید.
در این آموزش ، مراحل نصب و پیکربندی آخرین نسخه pgAdmin را روی یک سرور مجازی Ubuntu 18.04 ، دسترسی به pgAdmin از طریق یک مرورگر وب ، و اتصال آن به یک پایگاه داده PostgreSQL در سرور مجازی شما را بررسی خواهیم کرد.
پیش نیازها
برای تکمیل این آموزش ، به موارد زیر نیاز دارید:
سرور مجازی ی که اوبونتو 18.04 را اجرا می کند. این سرور مجازی باید دارای یک کاربر غیر ریشه با امتیازات sudo و همچنین فایروال تنظیم شده با ufw داشته باشد. برای راهنمایی در مورد این تنظیمات ، راهنمای اولیه راه اندازی سرور مجازی ما برای اوبونتو 18.04 را دنبال کنید.
سرور مجازی وب Apache که بر روی سرور مجازی شما نصب شده باشد. برای پیکربندی این روی ماشین خود، راهنمای ما در مورد نحوه نصب وب سرور مجازی Apache در Ubuntu 18.04 را دنبال کنید.
• PostgreSQL که بر روی سرور مجازی شما نصب شده باشد. با دنبال کردن راهنمای ما در مورد نحوه نصب و استفاده از PostgreSQL در اوبونتو 18.04 می توانید این تنظیمات را انجام دهید. همانطور که این راهنما را دنبال می کنید ، حتماً یک نقش جدید و بانک اطلاعاتی ایجاد کنید ، زیرا برای اتصال pgAdmin به نمونه PostgreSQL خود به هر دو نیاز خواهید داشت.
• Python 3 و venv که بر روی سرور مجازی شما نصب شده باشد. برای نصب این ابزارها و تنظیم یک محیط مجازی ، نحوه نصب Python 3 و تنظیم یک محیط برنامه نویسی روی یک سرور مجازی Ubuntu 18.04 را دنبال کنید.
مرحله 1 – نصب pgAdmin و متعلقات آن
د زمان نوشتن این مقاله ، جدیدترین نسخه pgAdmin ،pgAdmin 4 است ، در حالی که جدیدترین نسخه موجود در مخازن رسمی اوبونتو pgAdmin3 است. ما مراحل نصب آخرین نسخه pgAdmin 4 را در یک محیط مجازی (همانطور که توسط تیم توسعه پروژه توصیه می شود) انجام خواهیم داد و متعلقات آن را با استفاده از apt نصب می کنیم.
برای شروع ، اگر اخیراً این کار را نکرده اید ، فهرست بسته سرور مجازی خود را به روز کنید:
⦁ $ sudo apt update

در مرحله بعد ، متعلقات زیر را نصب کنید. اینها شامل libgmp3-dev ، یک کتابخانه محاسباتی دقیق، libpq-dev شامل فایل های هدر و یک کتابخانه ثابت هستند که به ارتباط با پس زمینه PostgreSQL کمک می کند. و libapache2-mod-wsgi-py3 ، یک ماژول Apache که به شما امکان می دهد میزبان برنامه های وب مستقر در پایتون در Apache باشید:
پس از این ، چند دایرکتوری ایجاد کنید که pgAdmin داده های بخش های خود ، داده های ذخیره و ورود ها را ذخیره کند:
⦁ $ sudo mkdir -p /var/lib/pgadmin4/sessions

⦁ $ sudo mkdir /var/lib/pgadmin4/storage

⦁ $ sudo mkdir /var/log/pgadmin4

سپس ، مالکیت این دایرکتوری ها را به کاربر و گروه غیر ریشه خود تغییر دهید. این امر از این منظر ضروری است که آنها در حال حاضر متعلق به کاربر ریشه شما هستند ، اما ما pgAdmin را از یک محیط مجازی متعلق به کاربر غیر ریشه شما نصب خواهیم کرد و مراحل نصب شامل ایجاد برخی فایل ها در این دیرکتوری ها است. با این وجود ، پس از نصب ، ما مالکیت را به کاربر و گروه www-data تغییر می دهیم تا بتواند به وب ارائه شود:
⦁ $ sudo chown -R sammy:sammy /var/lib/pgadmin4

⦁ $ sudo chown -R sammy:sammy /var/log/pgadmin4

سپس ، محیط مجازی خود را باز کنید. به دیرکتوری بروید که محیط برنامه نویسی شما در آن قرار دارد و آن را فعال کنید. پس از کنوانسیون های نامگذاری آموزش پیش نیاز پایتون 3 ، به دیرکتوری environments رفته و محیط my_env را فعال می کنیم:
⦁ $ cd environments/

⦁ $ source my_env/bin/activate

پس از این ، کد منبع pgAdmin 4 را روی دستگاه خود دانلود کنید. برای یافتن آخرین نسخه از کد منبع ، به صفحه دانلود pgAdmin 4 (Python Wheel) بروید و روی آخرین نسخه (v3.4 ، مطابق با این نوشتار) کلیک کنید. این کار شما را به یک صفحه دانلود در وب سایت PostgreSQL می برد. پس از آن ، پیوند فایلی را که به .whl ختم می شود ، کپی کنید – قالب استاندارد بسته ساخته شده است که برای توزیع های پایتون میشود. سپس به ترمینال خود برگردید و دستور wget زیر را اجرا کنید ، تا مطمئن شوید که پیوند را با پیوندی که از سایت PostgreSQL کپی کردید ، جایگزین کرده اید تا فایل. WHL را روی سرور مجازی شما دانلود کند:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ wget https://ftp.postgresql.org/pub/pgadmin/pgadmin4/v3.4/pip/pgadmin4-3.4-py2.py3-none-any.whl

سپس بسته wheel ، اجرای مرجع استاندارد بسته بندی wheel را نصب کنید. این پکیج ، یک کتابخانه Python را به عنوان افزونه ای برای wheel های ساخته شده ارائه میدهد و شامل یک ابزار خط فرمان برای کار با فایل های .whl است:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ python -m pip install wheel

سپس بسته pgAdmin 4 را با دستور زیر نصب کنید:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ python -m pip install pgadmin4-3.4-py2.py3-none-any.whl

این از نصب pgAdmin و متعلقات آن مراقبت میکند. با این وجود قبل از اتصال آن به پایگاه داده خود ، چند تغییر وجود دارد که باید در پیکربندی برنامه انجام دهید.
مرحله 2 – پیکربندی pgAdmin 4
اگرچه pgAdmin روی سرور مجازی شما نصب شده است ، اما هنوز چند مرحله برای اطمینان از داشتن مجوزها و تنظیمات لازم جهت استفاده صحیح از رابط وب ، وجود دارد.
فایل پیکربندی اصلی pgAdmin ، config.py ، قبل از هر فایل پیکربندی دیگر خوانده می شود. از محتویات آن می توان به عنوان یک مرجع برای تنظیمات پیکربندی بیشتر استفاده کرد که می تواند در سایر فایل های پیکربندی pgAdmin مشخص شود ، اما برای جلوگیری از خطاهای پیش بینی نشده ، نباید خود فایل config.py را ویرایش کنید. ما چند تغییر به فایل جدید به نام config_local.py اضافه خواهیم کرد که پس از فایل اصلی خوانده می شود.
اکنون این فایل را با استفاده از ویرایشگر متن مورد نظر خود ایجاد کنید. در اینجا ، ما از nano استفاده خواهیم کرد:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ nano my_env/lib/python3.6/site-packages/pgadmin4/config_local.py

در ویرایشگر خود ، محتوای زیر را اضافه کنید:
environments/my_env/lib/python3.6/site-packages/pgadmin4/config_local.py
LOG_FILE = ‘/var/log/pgadmin4/pgadmin4.log’
SQLITE_PATH = ‘/var/lib/pgadmin4/pgadmin4.db’
SESSION_DB_PATH = ‘/var/lib/pgadmin4/sessions’
STORAGE_DIR = ‘/var/lib/pgadmin4/storage’
SERVER_MODE = True

در اینجا کاری که این پنج دستورالعمل انجام میدهند آمده است:
⦁ LOG_FILE: فایلی را که در آن ورودهای pgAdmin ذخیره می شود ، تعریف می کند.
⦁ SQLITE_PATH: pgAdmin داده های مربوط به کاربر را در یک پایگاه داده SQLite ذخیره می کند ، و این دستورالعمل نرم افزار pgAdmin را به این پایگاه داده ارجاع میدهد. از آنجا که این فایل در دیرکتوری / var / lib / pgadmin4 / قرار دارد ، پس از به روزرسانی اطلاعات کاربر شما از بین نمی رود.
⦁ SESSION_DB_PATH: مشخص می کند که کدام دایرکتوری برای ذخیره داده های بخش استفاده خواهد شد.
⦁ STORAGE_DIR: مشخص می کند که pgAdmin داده های دیگر مانند پشتیبان گیری و مجوزهای امنیتی را ذخیره می کند.
⦁ SERVER_MODE: تنظیم این دستورالعمل روی True به pgAdmin می گوید که در حالت سرور مجازی اجرا شود ، بر خلاف حالت دسکتاپ.
توجه کنید که هر یک از این مسیرهای فایل به دایرکتوری هایی که در مرحله 1 ایجاد کرده اید ، اشاره می کنند.
پس از افزودن این خطوط ، فایل را ذخیره کرده و ببندید (CTRL + X را فشار داده و سپس Y و ENTER را فشار دهید). با استفاده از این تنظیمات ، اسکریپت تنظیم pgAdmin را اجرا کنید تا اعتبار ورود به سیستم را تنظیم کنید:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ python my_env/lib/python3.6/site-packages/pgadmin4/setup.py

پس از اجرای این دستور ، اعلانی را مشاهده می کنید که آدرس ایمیل و رمز عبور شما را درخواست می کند. وقتی بعدا به pgAdmin دسترسی پیدا کنید ، این مقادیر به عنوان اعتبارات ورود به سیستم شما استفاده می شوند ، بنابراین حتماً آنچه را که در اینجا وارد می کنید به خاطر داشته باشید یا یادداشت کنید:
Output
. . .
Enter the email address and password to use for the initial pgAdmin user account:

Email address: sammy@example.com
Password:
Retype password:

سپس ، محیط مجازی خود را غیرفعال کنید:
⦁ (my_env) Sammy@server:~$ deactivate

مسیرهای فایلی را که در فایل config_local.py مشخص کرده اید به یاد بیاورید. این فایل ها درون دایرکتوری هایی که در مرحله 1 ایجاد کردید نگهداری می شوند ، که در حال حاضر متعلق به کاربر غیر ریشه شما هستند. با این حال ، باید توسط کاربر و گروهی که سرور مجازی وب شما را اجرا می کند ، در دسترس باشند. به طور پیش فرض در اوبونتو 18.04 ، این ها کاربر و گروه www-data هستند ، بنابراین مجوزهای موجود در دیرکتوری های زیر را به روز کنید تا مالکیت www-data را به هر دوی آنها بدهید:
⦁ $ sudo chown -R www-data:www-data /var/lib/pgadmin4/

⦁ $ sudo chown -R www-data:www-data /var/log/pgadmin4/

با این کار ، pgAdmin کاملاً پیکربندی شده است. با این حال ، این برنامه هنوز از سرور مجازی شما ارائه نمی شود ، بنابراین قابل دسترسی نیست. برای حل این مشکل ، ما Apache را برای ارائه pgAdmin پیکربندی می کنیم تا بتوانید از طریق یک مرورگر وب به رابط کاربری آن دسترسی پیدا کنید.
مرحله 3 – پیکربندی Apache
سرور مجازی وب Apache از هاست های مجازی برای کپسوله کردن جزئیات پیکربندی و میزبانی بیش از یک دامنه از یک سرور مجازی واحد استفاده می کند. اگر آموزش پیش نیاز Apache را دنبال کردید ، ممکن است یک فایل هاست مجازی نمونه را با نام your_domain.conf تنظیم کرده باشید ، اما در این مرحله ما یک مورد جدید ایجاد خواهیم کرد که از طریق آن می توانیم رابط وب pgAdmin را ارائه دهیم.
برای شروع ، مطمئن شوید که در دیرکتوری ریشه خود قرار دارید:
⦁ $ cd /

سپس یک فایل جدید در دیرکتوری /sites-available/ با نام pgadmin4.conf ایجاد کنید. این فایل هاست مجازی سرور مجازی شما خواهد بود:
⦁ $ sudo nano /etc/apache2/sites-available/pgadmin4.conf

محتوای زیر را به این فایل اضافه کنید ، حتما بخش های هایلایت شده را به روز کنید تا با پیکربندی خودتان هماهنگ شوید:
/etc/apache2/sites-available/pgadmin4.conf
<VirtualHost *>
ServerName your_server_ip

WSGIDaemonProcess pgadmin processes=1 threads=25 python-home=/home/sammy/environments/my_env
WSGIScriptAlias / /home/sammy/environments/my_env/lib/python3.6/site-packages/pgadmin4/pgAdmin4.wsgi

<Directory “/home/sammy/environments/my_env/lib/python3.6/site-packages/pgadmin4/”>
WSGIProcessGroup pgadmin
WSGIApplicationGroup %{GLOBAL}
Require all granted
</Directory>
</VirtualHost>

فایل هاست مجازی را ذخیره کنید و ببندید. سپس ، از اسکریپت a2dissite استفاده کنید تا فایل هاست مجازی پیش فرض ، 000-default.conf را غیرفعال کنید:
⦁ $ sudo a2dissite 000-default.conf

توجه: اگر از آموزش پیش نیاز Apache استفاده کرده اید ، ممکن است قبلاً 000-default.conf را غیرفعال کرده و یک فایل پیکربندی هاست مجازی نمونه (به نام your_domain.conf را در پیش نیاز) تنظیم کرده باشید. در این صورت ، باید فایل میزبان مجازی your_domain.conf را با دستور زیر غیرفعال کنید:
⦁ $ sudo a2dissite your_domain.conf

سپس از اسکریپت a2ensite استفاده کنید تا فایل هاست مجازی pgadmin4.conf خود را فعال کنید. با این کار یک لینک نمادین از فایل هاست مجازی در دیرکتوری /sites-available/ به دیرکتوری /sites-enabled/ ایجاد می شود:
⦁ $ sudo a2ensite pgadmin4.conf

پس از این ، بررسی کنید که دستور فایل پیکربندی شما صحیح باشد:
⦁ $ apachectl configtest

اگر فایل پیکربندی شما به صورت کامل درست باشد ، Syntax OK را خواهید دید. اگر خطایی در خروجی مشاهده کردید ، فایل pgadmin4.conf را مجدداً باز کنید و دوبار بررسی کنید که آدرس IP و مسیر فایل شما صحیح باشند ، سپس به configtest بازگردید.
وقتی Syntax OK را در خروجی خود مشاهده کردید ، سرویس Apache را مجدداً راه اندازی کنید تا فایل هاست مجازی جدید شما را بخواند:
⦁ $ sudo systemctl restart apache2

pgAdmin اکنون کاملاً نصب و پیکربندی شده است. در مرحله بعد ، نحوه دسترسی به pgAdmin را از یک مرورگر پیش از اتصال به پایگاه داده PostgreSQL خود مرور خواهیم کرد.
مرحله 4 – دسترسی به pgAdmin
در دستگاه محلی خود ، مرورگر وب مورد نظر خود را باز کرده و به آدرس IP سرور مجازی خود بروید:
http://your_server_ip

پس از آن، صفحه ورود به سیستم شبیه زیر به شما نشان داده خواهد شد:

اطلاعات ورود به سیستم را که در مرحله 2 تعریف کردید وارد کنید و به صفحه خوش آمد گویی pgAdmin منتقل می شوید:

اکنون که تأیید کردید که می توانید به رابط pgAdmin دسترسی پیدا کنید ، تنها کاری که باید انجام دهید اتصال pgAdmin به پایگاه داده PostgreSQL است. قبل از انجام این کار ، باید یک تغییر جزئی در پیکربندی فوق کاربر PostgreSQL ایجاد کنید.
مرحله 5 – پیکربندی کاربر PostgreSQL
اگر آموزش پیش نیاز PostgreSQL را دنبال کرده باشید ، باید PostgreSQL را با نقش جدید ابرکاربر و پایگاه داده تنظیم شده بر روی سرور مجازی خود نصب داشته باشید.
به طور پیش فرض در PostgreSQL ، شما به عنوان کاربران پایگاه داده با استفاده از روش تأیید هویت “پروتکل شناسایی” یا “شناسایی” تأیید اعتبار می شوید. این روند به این گونه است که PostgreSQL نام کاربری اوبونتو کلاینت را میگیرد و از آن به عنوان نام کاربری مجاز پایگاه داده استفاده می کند. این کار می تواند در بیشتر موارد امنیت بیشتری را ایجاد کند ، اما همچنین می تواند در مواردی که مایل به اتصال یک برنامه خارجی مانند pgAdmin به یکی از بانکهای اطلاعاتی خود هستید، باعث ایجاد مشکل شود. برای حل این مشکل ، ما یک رمز عبور برای این نقش PostgreSQL تعیین می کنیم که به pgAdmin امکان اتصال به پایگاه داده شما را می دهد.
از ترمینال خود ، اعلان PostgreSQL را تحت نقش ابرکاربر خود باز کنید:
⦁ $ sudo -u sammy psql

از اعلان PostgreSQL ، نمایه کاربر را به روز کنید تا یک رمز عبور قوی به انتخاب شما داشته باشد:
⦁ Sammy=# ALTER USER sammy PASSWORD ‘password’
سپس از اعلان PostgreSQL خارج شوید:
⦁ Sammy=# \q

در مرحله بعد ، به رابط pgAdmin 4 در مرورگر خود برگردید و منوی مرورگر را در سمت چپ پیدا کنید. برای باز کردن یک منوی زمینه ، روی سرور مجازیها کلیک راست کنید ، موس خود را روی ایجاد حرکت داده و روی سرور مجازی … کلیک کنید.

این کار باعث می شود پنجره ای در مرورگر شما ظاهر شود که در آن می توانید اطلاعات مربوط به سرور مجازی ، نقش و پایگاه داده خود را وارد کنید.
در تب General نام این سرور مجازی را وارد کنید. این نام می تواند هر چیزی که دوست دارید باشد ، اما بهتر است نامی توصیفی برای آن انتخاب کنید. در مثال ما سرور مجازی Sammy-server-1 نامگذاری شده است.

سپس ، بر روی تب Connection کلیک کنید. در فیلد Host name/address ، localhost را وارد کنید. پورت باید به طور پیش فرض روی 5432 تنظیم شود ، که برای این ستاپ کار خواهد کرد ، زیرا پورت پیش فرض استفاده شده توسط PostgreSQL میباشد.
در قسمت Maintenance Database ، نام بانک اطلاعاتی را که می خواهید به آن متصل شوید ، وارد کنید. توجه داشته باشید که این بانک اطلاعاتی از قبل باید روی سرور مجازی شما ایجاد شود. سپس به ترتیب نام کاربری و رمز عبوری را که قبلاً پیکربندی کرده اید در قسمت های Username و Password وارد کنید.

قسمت های خالی در سربرگ های دیگر اختیاری است ، و فقط لازم است که در صورت داشتن یک ستاپ خاص در ذهن تان ، آنها را پر کنید. بر روی دکمه ذخیره کلیک کنید ، و پایگاه داده در زیر سرور مجازی ها در فهرست مرورگر ظاهر می شود.
شما با موفقیت pgAdmin4 را به پایگاه داده PostgreSQL خود وصل کردید. می توانید تقریباً هر کاری را که از اعلان PostgreSQL مدیریت میکردید، از داشبورد pgAdmin انجام دهید. برای نشان دادن این امر، یک جدول مثال ایجاد می کنیم و آن را با برخی از داده های نمونه از طریق رابط وب پر می کنیم.
مرحله 6 – ایجاد جدول در داشبورد pgAdmin
از داشبورد pgAdmin ، منوی مرورگر را در سمت چپ پنجره پیدا کنید. بر روی علامت مثبت (+) در کنار سرور مجازی (1) کلیک کنید تا منوی درختی درون آن باز شود. سپس ، روی علامت مثبت در سمت چپ سرور مجازی ی که در مرحله قبل اضافه کرده اید کلیک کنید (در مثال ما Sammy-server-1بود) ، سپس Databases ، نام دیتابیسی که اضافه کرده اید (sammy ، در مثال ما) ، و سپس طرحواره (1) را باز کنید. باید یک منوی درختی مانند زیر را ببینید:

بر روی گزینه لیست جداول کلیک راست کنید، و سپس مکان نما روی create حرکت دهید و روی Table … کلیک کنید.

با این کار یک پنجره ایجاد جدول باز می شود. در زیر تب General این پنجره ، یک نام برای جدول وارد کنید. این نام می تواند هر چیزی باشد ، اما برای ساده سازی ، ما آن را جدول شماره 01 می نامیم.

سپس به تب columns بروید و روی علامت + در گوشه سمت راست بالای پنجره کلیک کنید تا چند ستون اضافه شود. هنگام افزودن ستون ، لازم است که نام و نوع داده را به آن بدهید ، و در صورت نیاز به نوع داده ای که انتخاب کرده اید ، لازم است یک طول را انتخاب کنید.
علاوه بر این ، مطالب رسمی PostgreSQL بیان می کند که اضافه کردن کلید اصلی به جدول معمولاً بهترین روش است. کلید اصلی محدودیتی است که یک ستون یا مجموعه ستون خاص را نشان می دهد که می تواند به عنوان شناگر ویژه ردیف های جدول استفاده شود. این مسئله الزامی نیست ، اما اگر می خواهید یک یا چند ستون خود را به عنوان کلید اصلی تنظیم کنید ، سوئیچ را در سمت راست از no به yes تغییر دهید.
برای ایجاد جدول بر روی دکمه ذخیره کلیک کنید.

تا این مرحله ، شما یک جدول ایجاد کرده و ستون هایی را به آن اضافه کرده اید. با این حال ، ستون ها هنوز داده ای را دراختیار ندارند. برای افزودن داده به جدول جدید خود ، بر روی نام جدول در منوی مرورگر راست کلیک کنید ، مکان نمای خود را روی اسکریپت ها بگیرید و بر روی INSERT Script کلیک کنید.

با این کار پانل جدیدی روی داشبورد باز می شود. در بالا عبارت INSERT نصفه تکمیل شده ، با نام های مناسب جدول و ستون را مشاهده خواهید کرد. پیش بروید و علامت سؤال (؟) را با برخی از داده های ساختگی جایگزین کنید ، مطمئن شوید که داده اضافه شده با انواع داده ای که برای هر ستون انتخاب کرده اید هماهنگ باشد. توجه داشته باشید که می توانید با افزودن هر ردیف در یک مجموعه جدید از پرانتزها ، چندین ردیف داده اضافه کنید ، که هر مجموعه پرانتز همانطور که در مثال زیر نشان داده شده است با یک کاما جدا میشوند.
در صورت تمایل ، اسکریپت INSERT را که به طور جزیی تکمیل شده است با این عبارت مثال INSERT جایگزین کنید:
INSERT INTO public.”table-01″(
col1, col2, col3)
VALUES (‘Juneau’, 14, 337), (‘Bismark’, 90, 2334), (‘Lansing’, 51, 556);

برای اجرای عبارت INSERT روی نماد رعد و برق (⚡) کلیک کنید. برای مشاهده جدول و تمام داده های موجود در آن ، یک بار دیگر بر روی نام جدول خود در فهرست مرورگر کلیک راست کنید ، مکان نما خود را روی View / edit data حرکت دهید و All Rows را انتخاب کنید.

پانل جدید دیگری را باز خواهد کرد که در زیر آن ، در سربرگ Data Output پانل پایین ، می توانید تمام داده های آن جدول را مشاهده کنید.

با این کار ، شما با موفقیت جدول ایجاد کرده اید و آن را با برخی از داده ها از طریق رابط وب pgAdmin پر کرده اید. البته این تنها روشی است که می توانید از آن برای ایجاد یک جدول از طریق pgAdmin استفاده کنید. به عنوان مثال ، می توانید به جای روش مبتنی بر GUI که در این مرحله شرح داده شده است ، جدول را با استفاده از SQL ایجاد و پر کنید.
نتیجه
در این راهنما یاد گرفتید که چگونه pgAdmin 4 را از یک محیط مجازی Python نصب کنید ، آن را پیکربندی کنید ، با Apache آن را به وب ارائه کنید و چگونه به یک پایگاه داده PostgreSQL در وب سرویس متصل نمایید . علاوه بر این ، این راهنما فراتر از روشی است که می تواند برای ایجاد و جمع آوری جدول استفاده شود ، بلکه pgAdmin می تواند بسیار فراتر از ایجاد و ویرایش جداول استفاده شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی استفاده بیشتر از همه ویژگی های pgAdmin ، شما را به مطالعه مطالب پروژه تشویق می کنیم. همچنین می توانید اطلاعات بیشتری در مورد PostgreSQL از طریق آموزش های انجمن ما در مورد این موضوع کسب کنید.

 

 

 

از این لینک ها زیر می توانید آمورش های بیشتری برای لینوکس پیدا کنید :

پارامترهای پیش فرض در جاوا اسکریپت  –  اجرای چندین نسخه PHP بر روی یک سرور Debian 10

نحوه راه اندازی یک پروژه React با برنامه Reactنصب و ایمن سازی phpMyAdmin در اوبونتو 18

پیکربندی یک تایید اعتبار مجاز(CA) در CentOS 8  –  تنظیم برنامه Node.js برای تولید در CentOS 7

نصب MariaDB در اوبونتو 18.04  –  ایمن کردن Apache با Let’s Encrypt در Debian 10

نحوه نصب Node.js در CentOS 8  –  بازنویسی URL را با mod_rewrite برای Apache در Debian 10

راه اندازی فایروال با استفاده از firewalld در CentOS 8  –  نصب وب سرور Apache در Debian 10

اضافه کردن و حذف کاربران در CentOS 8 –  نصب Apache Tomcat 9 در Debian 10

نصب و استفاده از PostgreSQL در CentOS 8  –  راه اندازی سرور اولیه با Debian 10

نصب MariaDB در CentOS 8  –  چگونه با JSX عناصر واقعی ایجاد کنیم

نصب و پیکربندی VNC در Debian 10  –  استفاده از سرور از راه دور Docker

نصب و ایمن سازی Grafana در اوبونتو 18  –  نحوه نصب Git در CentOS 8

نصب Git در Debian 10 –  نصب و پیکربندی Zabbix برای ردیابی ایمن سرورهای

نحوه نصب Node.js در Debian 10  –  نصب وب سرور Apache در CentOS 7

نحوه نصب Webmin در Debian 10  –  نصب و پیکربندی Zabbix برای ردیابی ایمن سرور

نصب وردپرس با بانک اطلاعاتی در اوبونتو  – ساخت و استقرار سرور GraphQL با Node.js و MongoDB

نصب پایتون 3 و تنظیم نویسی محلی macOS  – نصب و ایمن سازی phpMyAdmin با Nginx در سرور

نصب Nagios 4 و نظارت بر سرور اوبونتو 18  –  نصب Python 3 و تنظیم یک محیط برنامه نویسی

نحوه نصب R بر روی Debian 10  –  راه اندازی سرور Prisma روی اوبونتو 18.04

نصب و پیکربندی Laravel با LEMP در اوبونتو 18  –  نصب و پیکربندی pgAdmin 4 در Server Mode

نصب Python 3 و تنظیم برنامه نویسی CentOS 8نصب Jitsi Meet در Ubuntu 18.04

 

 

کلمات کلیدی خرید سرور

خرید vps – خرید سرور مجازی – خرید سرور – سرور هلند – فروش vps – سرور مجازی آمریکا – خریدvps – سرور مجازی هلند – فروش سرور مجازی – سرور آمریکا – vps – سرور مجازی انگلیس – سرور مجازی آلمان – سرور مجازی کانادا – خرید vps آمریکا – خرید وی پی اس – سرور – خرید سرور مجازی هلند – vps خرید – سرور مجازی فرانسه – سرور مجازی هلند – خرید vps آمریکاخرید سرور مجازی ارزان هلندvpsخرید vps هلندخرید سرور مجازی آمریکاخرید vps فرانسهتست vpsسرور مجازی تستسرور مجازی ویندوزارزانترین vpsخرید وی پی اسvps ارزان – 


https://vpsgol.net/product/vps-germany/

https://vpsgol.net/product/vps-usa/

https://vpsgol.net/product/vps-france/

https://vpsgol.net/product/vps-canada/

https://vpsgol.net/product/vps-poland/

https://vpsgol.net/product/vps-netherlands/

https://vpsgol.net/product/vps-england/