نصب Nagios 4 و نظارت بر سرور اوبونتو 18

Nagios یک سیستم مانیتورینگ منبع آزاد محبوب است. یک موجودی از سرور مجازی های شما را ذخیره می کند و بر آنها نظارت می کند ، بنابراین می دانید که خدمات مهم شما به روز و در حال کار هستند. استفاده از سیستم نظارت مانند Nagios ابزاری اساسی برای هر محیط تولید است ، زیرا با حداکثر زمان نظارت ، استفاده از CPU یا فضای دیسک ، می توانید مشکلات را پیش از وقوع یا قبل از تماس با کاربران خود برطرف کنید.
در این آموزش ، Nagios 4 را نصب کرده و آن را پیکربندی می کنید تا بتوانید از طریق رابط وب Nagios ، منابع میزبان را کنترل کنید. همچنین مجری افزونه Nagios (NRPE) را تنظیم می کنید ، که به عنوان عاملی روی میزبان از راه دور اجرا می شود تا بتوانید منابع آنها را کنترل کنید.
پیش نیازها
برای دنبال کردن این آموزش ، به موارد زیر نیاز دارید:
• دو سرور مجازی Ubuntu 18.04 که طبق راهنمای تنظیم اولیه سرور مجازی ما برای Ubuntu 18.04 تنظیم و شامل یک کاربر غیر ریشه با امتیازات sudo و فایروال تنظیم شده با ufw باشد. بر روی یک سرور مجازی ، Nagios را نصب می کنید. این آموزش به این سرور مجازی Nagios اشاره خواهد کرد. و سرور مجازی دوم شما را کنترل می کند. از این سرور مجازی دوم به عنوان سرور مجازی دوم اوبونتو یاد می شود.
• سرور مجازی که سرور مجازی Nagios را اجرا کند و نیاز به نصب Apache و PHP دارد. برای پیکربندی آن در یکی از سرور مجازی های خود ، این راهنما را دنبال کنید. می توانید مراحل MySQL را در آن آموزش رد کنید.
به طور معمول ، Nagios پشت یک فایروال سخت افزاری یا VPN اجرا می شود. اگر سرور مجازی Nagios شما در معرض اینترنت عمومی قرار دارد ، باید با نصب گواهی TLS / SSL ، رابط وب Nagios را ایمن کنید. این کار اختیاری است اما به شدت توصیه میشود. برای به دست آوردن مجوز رایگان TLS / SSL می توانید راهنمای Let’s Encrypt روی Ubuntu 18.04 را دنبال کنید.
این آموزش فرض می کند که سرور مجازی های شما شبکه های خصوصی فعال دارد و نظارت در شبکه خصوصی اتفاق میفتد تا شبکه عمومی. اگر شبکه خصوصی را فعال نکرده اید ، می توانید با جایگزینی همه منابع آدرس های IP خصوصی با آدرس های IP عمومی ، این آموزش را دنبال کنید.
مرحله 1 – نصب Nagios 4
راه های مختلفی برای نصب Nagios وجود دارد ، اما شما می توانید Nagios و اجزای آن را از منبع نصب کنید تا از آخرین ویژگی ها ، به روزرسانی های امنیتی و اشکال زدایی آن اطمینان حاصل کنید.
وارد سرور مجازی خود شوید که Apache را اجرا می کند. در این آموزش ، ما این را سرور مجازی Nagios مینامیم:
⦁ ssh sammy@your_nagios_server_ip
از آنجا که شما Nagios و مؤلفه های آن را از منبع می سازید ، برای تکمیل ساخت ، از جمله کامپایلرها ، هدرهای توسعه و OpenSSL باید چند کتابخانه توسعه نصب کنید.
لیست های بسته خود را به روز کنید تا اطمینان حاصل کنید که می توانید آخرین نسخه های پیش نیاز را دانلود کنید:
⦁ $ sudo apt update
⦁
سپس بسته های لازم را نصب کنید:
⦁ $ sudo apt install autoconf gcc make unzip libgd-dev libmcrypt-dev libssl-dev dc snmp libnet-snmp-perl gettext
⦁

با پیش نیازهای نصب شده می توانید خود Nagios را نصب کنید. کد منبع را برای آخرین نسخه پایدار Nagios Core دانلود کنید. به صفحه دانلود Nagios بروید ، و روی لینک Skip to download در زیر فرم کلیک کنید. آدرس پیوند را برای آخرین نسخه پایدار کپی کنید تا بتوانید آن را در سرور مجازی Nagios خود دانلود کنید.
نسخه را در دیرکتوری هوم خود با دستور curl دانلود کنید:

⦁ $ cd ~
⦁
⦁ $ curl -L -O https://github.com/NagiosEnterprises/nagioscore/archive/nagios-4.4.4.tar.gz

آرشیو Nagios را اکسترکت کنید:
⦁ $ tar zxf nagios-4.4.4.tar.gz
⦁

سپس به پوشه اکسترکت شده بروید:
⦁ $ cd nagioscore-nagios-4.4.4
⦁
قبل از ساخت Nagios ، اسکریپت پیکربندی را اجرا کنید و دیرکتوری پیکربندی های Apache را مشخص کنید:
⦁ $ ./configure –with-httpd-conf=/etc/apache2/sites-enabled
⦁

توجه: اگر می خواهید Nagios با استفاده از Postfix ایمیل ارسال کند ، باید Postfix را نصب کرده و Nagios را پیکربندی کنید تا با افزودن –with-mail = / usr / sbin / sendmail به فرمان پیکربندی از آن استفاده کنید. ما در این آموزش Postfix را پوشش نخواهیم داد ، اما اگر بعداً از Postfix و Nagios استفاده کردید ، برای استفاده از پشتیبانی Postfix ، مجدداً پیکربندی و نصب را انجام دهید.

خروجی زیر را از دستور پیکربندی مشاهده خواهید کرد:
Output
*** Configuration summary for nagios 4.4.4 2019-07-29 ***:

General Options:
————————-
Nagios executable: nagios
Nagios user/group: nagios,nagios
Command user/group: nagios,nagios
Event Broker: yes
Install ${prefix}: /usr/local/nagios
Install ${includedir}: /usr/local/nagios/include/nagios
Lock file: /run/nagios.lock
Check result directory: /usr/local/nagios/var/spool/checkresults
Init directory: /lib/systemd/system
Apache conf.d directory: /etc/apache2/sites-enabled
Mail program: /bin/mail
Host OS: linux-gnu
IOBroker Method: epoll

Web Interface Options:
————————
HTML URL: http://localhost/nagios/
CGI URL: http://localhost/nagios/cgi-bin/
Traceroute (used by WAP):

Review the options above for accuracy. If they look okay,
type ‘make all’ to compile the main program and CGIs.

اکنون Nagios را با این دستور کامپایل کنید:
⦁ $ make all
⦁
بعد یک کاربر nagios و گروه nagios ایجاد کنید. از آنها برای اجرای فرایند Nagios استفاده می شود:
⦁ $ sudo make install-groups-users
⦁
اکنون این دستورات make را نصب کنید تا فایلهای باینری Nagios ، فایلهای خدمات و فایلهای پیکربندی نمونه آن را نصب کنید:
⦁ $ sudo make install
⦁
⦁ $ sudo make install-daemoninit
⦁
⦁ $ sudo make install-commandmode
⦁
⦁ $ sudo make install-config

شما می توانید از Apache برای سرویس رابط وب Nagios استفاده کنید ، بنابراین موارد زیر را برای نصب فایل های پیکربندی Apache و پیکربندی تنظیمات آن اجرا کنید:
$ sudo make install-webconf
⦁
ماژول های بازنویسی Apache و cgi را با دستور a2enmod فعال کنید:
⦁ $ sudo a2enmod rewrite
⦁
⦁ $ sudo a2enmod cgi

به منظور صدور دستورات خارجی از طریق رابط وب به Nagios ، کاربر سرور مجازی وب ، www-data ، را به گروه nagios اضافه کنید:
⦁ $ sudo usermod -a -G nagios www-data
⦁
از دستور htpasswd برای ایجاد یک کاربر ادمین به نام nagiosadmin استفاده کنید که بتواند به رابط وب Nagios دسترسی پیدا کند:
⦁ $ sudo htpasswd -c /usr/local/nagios/etc/htpasswd.users nagiosadmin
⦁

رمزعبور را با مشاهده اعلان وارد کنید. این رمز عبور را به خاطر بسپارید ، زیرا برای دسترسی به رابط وب Nagios به آن احتیاج خواهید داشت.
هشدار: اگر کاربر دیگری با نام دیگری غیر از nagiosadmin ایجاد کرده اید ، باید /usr/local/nagios/etc/cgi.cfg را ویرایش کرده و تمام منابع nagiosadmin را به کاربر ایجاد شده تغییر دهید.

برای بارگذاری پیکربندی جدید Apache ، مجدد Apache را راه اندازی کنید:
⦁ sudo systemctl restart apache2
⦁
اکنون Nagios را نصب کرده اید. اما برای این کار لازم است افزونه های Nagios را که در مرحله بعدی آن را پوشش می دهید نصب کنید.
مرحله 2 – نصب افزونه های Nagios
Nagios برای کارکرد صحیح به افزونه هایی نیاز دارد. بسته رسمی افزونه های Nagios حاوی بیش از 50 افزونه است که به شما امکان می دهد سرویس های اساسی مانند uptime ، استفاده از دیسک ، استفاده از swap ، NTP و غیره را کنترل کنید.
بیایید بسته های افزونه ها را نصب کنیم.
شما می توانید آخرین نسخه افزونه های Nagios را در سایت رسمی بیابید.
آن را با curl در دیرکتوری هوم خود دانلود کنید:
⦁ $ cd ~
⦁
⦁ $ curl -L -O https://nagios-plugins.org/download/nagios-plugins-2.2.1.tar.gz

بایگانی NRPE را اکسترکت کرده و به دیرکتوری اکسترکت شده بروید:
⦁ $ tar zxf nagios-plugins-<^>2.2.1<^.tar.gz
⦁
⦁ $ cd nagios-plugins-2.2.1

سپس نصب آنها را پیکربندی کنید:
⦁ $ ./configure
⦁
اکنون افزونه ها را بسازید و نصب کنید:
⦁ $ make
⦁
⦁ $ sudo make install

اکنون افزونه ها نصب شده اند ، اما برای نظارت بر سرور مجازی های از راه دور به یک افزونه دیگر نیاز دارید. بگذارید در مرحله بعد آن را نصب کنیم.
مرحله 3 – نصب افزونه check_nrpe
Nagios میزبانهای از راه دور را با استفاده از مجری افزونه از راه دور Nagios یا NRPE کنترل می کند. از دو قطعه تشکیل شده است:
⦁ افزونه check_nrpe که سرور مجازی Nagios از آن استفاده می كند.
⦁ Daemon NRPE ، که روی میزبان از راه دور اجرا می شود و داده ها را به سرور مجازی Nagios ارسال می کند.
بیایید افزونه check_nrpe را روی سرور مجازی Nagios خود نصب کنیم.
URL دانلود آخرین نسخه پایدار NRPE را در صفحه GitHub پیدا کنید.
آن را در دریکتوری هوم خود با curl دانلود کنید:
⦁ $ cd ~
⦁
⦁ $ curl -L -O https://github.com/NagiosEnterprises/nrpe/releases/download/nrpe-3.2.1/nrpe-3.2.1.tar.gz

آرشیو NRPE را اکسترکت کنید:
⦁ $ tar zxf nrpe-3.2.1.tar.gz
⦁
سپس به پوشه اکسترکت شده بروید:
⦁ $ cd nrpe-3.2.1
⦁
افزونه check_nrpe را پیکربندی کنید:
⦁ $ ./configure
⦁
اکنون افزونه check_nrpe را بسازید و نصب کنید:
⦁ $ make check_nrpe
⦁
⦁ $ sudo make install-plugin

بیایید سرور مجازی Nagios را پیکربندی کنیم.
مرحله 4 – پیکربندی Nagios
اکنون تنظیمات اولیه Nagios را انجام بدهیم ، که شامل ویرایش برخی از فایل های پیکربندی شده است. فقط باید این بخش را یک بار در سرور مجازی Nagios خود انجام دهید.
فایل اصلی تنظیمات Nagios را در ویرایشگر متن مورد نظر خود باز کنید. در اینجا ، از nano استفاده خواهید کرد:
⦁ $ sudo nano /usr/local/nagios/etc/nagios.cfg
⦁
این خط را در فایل پیدا کنید:
/usr/local/nagios/etc/nagios.cfg
…
#cfg_dir=/usr/local/nagios/etc/servers
…

با حذف کاراکتر # از جلوی خط ، این خط را باطل کنید:
/usr/local/nagios/etc/nagios.cfg
cfg_dir=/usr/local/nagios/etc/servers

nagios.cfg را با فشار دادن CTRL + X ، و سپس Y ، و enter ذخیره کنید و ببندید (اگر از nano استفاده می کنید).
اکنون دایرکتوری ایجاد کنید که فایل پیکربندی را برای هر سرور مجازی که نظارت خواهید کرد ، ذخیره کند:
⦁ $ sudo mkdir /usr/local/nagios/etc/servers
⦁
پیکربندی مخاطبین Nagios را در ویرایشگر متن خود باز کنید:
⦁ $ sudo nano /usr/local/nagios/etc/objects/contacts.cfg
⦁
دستورالعمل email را پیدا کنید و مقدار آن را با آدرس ایمیل شخصی خود جایگزین کنید:
/usr/local/nagios/etc/objects/contacts.cfg
…
define contact{
contact_name nagiosadmin ; Short name of user
use generic-contact ; Inherit default values from generic-contact template (defined above)
alias Nagios Admin ; Full name of user
email your_email@your_domain.com ; <<***** CHANGE THIS TO YOUR EMAIL ADDRESS ******
…

ویرایشگر را ذخیره کرده و از آن خارج شوید.
در مرحله بعدی ، یک دستور جدید به تنظیمات Nagios خود اضافه کنید که به شما امکان می دهد از دستور check_nrpe در تعاریف سرویس Nagios استفاده کنید. فایل /usr/local/nagios/etc/objects/commands.cfg را در ویرایشگر خود باز کنید:
⦁ $ sudo nano /usr/local/nagios/etc/objects/commands.cfg
⦁

موارد زیر را به انتهای فایل اضافه کنید تا دستور جدیدی به نام check_nrpe تعریف شود:
/usr/local/nagios/etc/objects/commands.cfg
…
define command{
command_name check_nrpe
command_line $USER1$/check_nrpe -H $HOSTADDRESS$ -c $ARG1$
}

این کار نام را مشخص می کند و گزینه های خط فرمان را برای اجرای افزونه مشخص می کند.
ویرایشگر را ذخیره کرده و از آن خارج شوید.
سپس Nagios را راه اندازی و فعال کنید تا وقتی سرور مجازی بوت می شود شروع به کار کند:
⦁ $ sudo systemctl start nagios
⦁
اکنون Nagios در حال اجراست ، بنابراین اجازه دهید وارد رابط وب خود شویم.
مرحله 5 – دسترسی به رابط وب Nagios
مرورگر وب مورد علاقه خود را باز کرده و با مراجعه به آدرس http: // nagios_server_public_ip / nagios به سرور مجازی Nagios خود بروید.
در پنجره ظاهر شده ، اعتبارنامه ورود به رابط وب را وارد کنید. از نام nagiosadmin برای نام کاربری و رمز عبوری که برای آن کاربر ایجاد کرده اید استفاده کنید.
پس از تأیید اعتبار ، صفحه اصلی پیش فرض Nagios را مشاهده خواهید کرد. روی پیوند hosts در نوار پیمایش در سمت چپ کلیک کنید تا ببینید که میزبان Nagios چه چیزی را کنترل می کند:

همانطور که می بینید ، Nagios فقط بر “localhost” یا خودش نظارت دارد.
بیایید سرور مجازی دیگرمان را با Nagios رصد کنیم .
مرحله 6 – نصب افزونه های Nagios و NRPE Daemon روی یک هاست
بیایید میزبان جدیدی اضافه کنیم تا Nagios بتواند آن را نظارت کند. شما باید مجری افزونه از راه دور Nagios (NRPE) را روی میزبان از راه دور نصب کنید ، برخی افزونه ها را نصب کرده و سپس سرور مجازی Nagios را برای نظارت بر این هاست پیکربندی کنید.
وارد سرور مجازی دوم شوید ، که ما آن را سرور مجازی دوم اوبونتو می نامیم:
⦁ $ ssh sammy@your_monitored_server_ip
⦁

ابتدا یک کاربر nagios ایجاد کنید که عامل NRPE را اجرا کند:
⦁ $ sudo useradd nagios
⦁

NRPE را از منبع نصب خواهید کرد ، به این معنی که به همان کتابخانه های توسعه یافته ای که در سرور مجازی Nagios در مرحله 1 نصب کرده اید نیاز دارید. منابع بسته خود را به روز کنید و پیش نیازهای NRPE را نصب کنید:
⦁ $ sudo apt update
⦁
⦁ $ sudo apt install autoconf gcc libmcrypt-dev make libssl-dev wget dc build-essential gettext

NRPE مستلزم نصب افزونه های Nagios بر روی میزبان از راه دور است. بیایید این بسته را از منبع نصب کنیم.
آخرین نسخه افزونه های Nagios را از صفحه دانلود ها پیدا کنید.
افزونه های Nagios را در صفحه اصلی خود با curl دانلود کنید:
⦁ $ cd ~
⦁
⦁ $ curl -L -O https://nagios-plugins.org/download/nagios-plugins-2.2.1.tar.gz

آرشیو افزونه های Nagios را اکسترکت کرده و به فهرست اکسترکت شده بروید:
⦁ $ tar zxf nagios-plugins-2.2.1.tar.gz
⦁
⦁ $ cd nagios-plugins-2.2.1

قبل از ساخت پلاگین های Nagios ، آنها را با دستور زیر پیکربندی کنید:
⦁ $ ./configure
⦁
اکنون افزونه ها را کامپایل کنید:
⦁ $ make
⦁
سپس آنها را با اجرای دستور زیر نصب کنید:
⦁ $ sudo make install
⦁

سپس ، Daemon NRPE را نصب کنید. URL دانلود آخرین نسخه پایدار NRPE را در صفحه GitHub درست مانند آنچه در مرحله 3 انجام دادید پیدا کنید. آخرین نسخه پایدار NRPE را روی دایرکتوری هوم سرور مجازی مانیتور شده خود با curl دانلود کنید:
⦁ $ cd ~
⦁
⦁ $ curl -L -O https://github.com/NagiosEnterprises/nrpe/releases/download/nrpe-3.2.1/nrpe-3.2.1.tar.gz

بایگانی NRPE را با این دستور اکسترکت کنید:
⦁ $ tar zxf nrpe-3.2.1.tar.gz
⦁
سپس به پوشه اکسترکت شده بروید:
⦁ $ cd nrpe-3.2.1
⦁
NRPE را پیکربندی کنید:
⦁ $ ./configure
⦁
اکنون NRPE و اسکریپت راه اندازی آن را با این دستورات ساخته و نصب کنید:
⦁ $ make nrpe
⦁
⦁ $ sudo make install-daemon
⦁
⦁ $ sudo make install-config
⦁
⦁ $ sudo make install-init

حال ، می خواهیم فایل پیکربندی NRPE را به روز کنیم و برخی از بررسی های اساسی را که Nagios می تواند نظارت کند ، اضافه کنیم.
ابتدا ، اجازه دهید میزان استفاده از دیسک این سرور مجازی را کنترل کنیم. برای جستجوی سیستم فایلهای root از دستور df -h استفاده کنید. از این نام سیستم فایل در پیکربندی NRPE استفاده خواهید کرد:
⦁ $ df -h /
⦁
خروجی مشابه این را مشاهده خواهید کرد:
Output
Filesystem Size Used Avail Use% Mounted on
/dev/vda1 25G 1.4G 23G 6% /

اکنون فایل /usr/local/nagios/etc/nrpe.cfg را در ویرایشگر خود باز کنید:
⦁ $ sudo nano /usr/local/nagios/etc/nrpe.cfg
⦁
فایل پیکربندی NRPE بسیار طولانی و پر از کامنت است. چند خط وجود دارد که باید پیدا و اصلاح کنید:
⦁ server_address: روی آدرس IP خصوصی سرور مجازی تحت نظارت تنظیم کنید.
⦁ allowed_hosts: آدرس IP خصوصی سرور مجازی Nagios خود را به لیست محصور بین کاما اضافه کنید.
⦁ command[check_hda1]: / dev / hda1 را به هر نامی که سیستم فایل اصلی شما نامیده می شود تغییر دهید.
این تنظیمات را پیدا کرده و آنها را بر این اساس تغییر دهید:
/usr/local/nagios/etc/nrpe.cfg
…
server_address=second_ubuntu_server_private_ip
…
allowed_hosts=127.0.0.1,::1,your_nagios_server_private_ip
…
command[check_vda1]=/usr/local/nagios/libexec/check_disk -w 20% -c 10% -p /dev/vda1
…

ویرایشگر را ذخیره کرده و از آن خارج شوید. اکنون می توانید NRPE را شروع کنید:
⦁ $ sudo systemctl start nrpe.service
⦁
با بررسی وضعیت آن اطمینان حاصل کنید که این سرویس در حال اجرا است:
⦁ $ sudo systemctl status nrpe.service
⦁

خروجی زیر را مشاهده خواهید کرد:
Output
…
Aug 01 06:28:31 client systemd[1]: Started Nagios Remote Plugin Executor.
Aug 01 06:28:31 client nrpe[8021]: Starting up daemon
Aug 01 06:28:31 client nrpe[8021]: Server listening on 0.0.0.0 port 5666.
Aug 01 06:28:31 client nrpe[8021]: Server listening on :: port 5666.
Aug 01 06:28:31 client nrpe[8021]: Listening for connections on port 5666
Aug 01 06:28:31 client nrpe[8021]: Allowing connections from: 127.0.0.1,::1,165.22.212.38

در مرحله بعد ، اجازه دسترسی از طریق فایروال به درگاه 5666 را بدهید. اگر از UFW استفاده می کنید ، با دستور زیر آن را پیکربندی کنید تا اتصالات TCP به پورت 5666 امکان پذیر باشد:
⦁ $ sudo ufw allow 5666/tcp
⦁
می توانید اطلاعات بیشتری در مورد UFW در نحوه راه اندازی فایروال با UFW در اوبونتو 18.04 کسب کنید.
اکنون می توانید ارتباط با سرور مجازی NRPE از راه دور بررسی کنید. دستور زیر را روی سرور مجازی Nagios اجرا کنید:
⦁ $ /usr/local/nagios/libexec/check_nrpe -H second_ubuntu_server_ip
⦁
خروجی زیر را مشاهده خواهید کرد:
Output
NRPE v3.2.1

مراحل موجود در این بخش را برای هر سرور مجازی دیگری که می خواهید نظارت کنید تکرار کنید.
پس از پایان نصب و پیکربندی NRPE بر روی میزبان هایی که می خواهید نظارت کنید ، باید قبل از شروع نظارت بر آنها ، این هاست ها را به پیکربندی سرور مجازی Nagios خود اضافه کنید. بیایید این کار را در مرحله بعدی انجام دهید.
مرحله 7 – نظارت بر میزبان ها با Nagios
برای نظارت بر میزبان های خود با Nagios ، برای هر میزبان فایل های پیکربندی اضافه خواهید کرد که مشخص می کند می خواهید چه چیزی مانیتور شود. سپس می توانید آن هاست ها را در رابط وب Nagios مشاهده کنید.
در سرور مجازی Nagios خود ، برای هر یک از میزبانهای از راه دور که می خواهید در / usr / local / nagios / etc / servers / مانیتور شود ، یک فایل پیکربندی جدید ایجاد کنید. کلمه هایلایت شده ، monitored_server_host_name را با نام میزبان خود جایگزین کنید:
⦁ $ sudo nano /usr/local/nagios/etc/servers/your_monitored_server_host_name.cfg
⦁

تعریف میزبان زیر را اضافه کنید ، مقدار host_name را با نام میزبان از راه دور خود ، مقدار alias را با شرح میزبان و مقدار address را با آدرس IP خصوصی میزبان از راه دور جایگزین کنید:
/usr/local/nagios/etc/servers/your_monitored_server_host_name.cfg
define host {
use linux-server
host_name your_monitored_server_host_name
alias My client server
address your_monitored_server_private_ip
max_check_attempts 5
check_period 24×7
notification_interval 30
notification_period 24×7
}

با استفاده از این تنظیمات ، Nagios فقط در صورت بالا یا پایین بودن میزبان به شما اطلاع میدهد. بیایید برخی سرویس ها را برای نظارت اضافه کنیم.
ابتدا ، این بلوک را برای نظارت بر میانگین بار اضافه کنید:
/usr/local/nagios/etc/servers/your_monitored_server_host_name.cfg
define service {
use generic-service
host_name your_monitored_server_host_name
service_description Load average
check_command check_nrpe!check_load
}

دستورالعمل use generic-service به Nagios می گوید مقادیر یک الگوی خدمات به نام generic-service را که توسط Nagios از پیش تعریف شده است دریافت کند.
در مرحله بعد ، برای نظارت بر استفاده از دیسک ، این بلوک را اضافه کنید:
/usr/local/nagios/etc/servers/your_monitored_server_host_name.cfg
define service {
use generic-service
host_name your_monitored_server_host_name
service_description /dev/vda1 free space
check_command check_nrpe!check_vda1
}

اکنون ذخیره کنید و خارج شوید. سرویس Nagios را مجدداً راه اندازی کنید تا هرگونه تغییری به مرحله اجرا در آید:
⦁ sudo systemctl restart nagios
⦁
بعد از چند دقیقه ، Nagios میزبان های جدید را بررسی می کند و آنها را در رابط وب Nagios مشاهده خواهید کرد. برای دیدن همه میزبان ها و خدمات نظارت شده خود ، روی پیوند srvices در نوار پیمایش سمت چپ کلیک کنید.

نتیجه
شما Nagios را روی یک سرور مجازی نصب کرده اید و آن را پیکربندی کرده اید تا میانگین بار دستگاه و استفاده از دیسک حداقل یک دستگاه از راه دور را رصد کند.
اکنون که شما میزبان و برخی از خدمات آن را مشاهده می کنید ، می توانید از Nagios برای نظارت بر سرویس های مهم خود استفاده کنید. برای تنظیم اعلان ها برای رویدادهای حساس می توانید از Nagios استفاده کنید. به عنوان مثال ، هنگامی که استفاده از دیسک شما به یک هشدار یا آستانه بحرانی یا اعلان پایین آمدن وب سایت اصلی خود می رسید ، یک ایمیل دریافت میکنید. به این ترتیب می توانید وضعیت را سریع یا حتی قبل از بروز مشکل برطرف کنید.

از این لینک ها زیر می توانید آمورش های بیشتری برای لینوکس پیدا کنید :

پارامترهای پیش فرض در جاوا اسکریپت – اجرای چندین نسخه PHP بر روی یک سرور Debian 10

نحوه راه اندازی یک پروژه React با برنامه React – نصب و ایمن سازی phpMyAdmin در اوبونتو 18

پیکربندی یک تایید اعتبار مجاز(CA) در CentOS 8 – تنظیم برنامه Node.js برای تولید در CentOS 7

نصب MariaDB در اوبونتو 18.04 – ایمن کردن Apache با Let’s Encrypt در Debian 10

نحوه نصب Node.js در CentOS 8 – بازنویسی URL را با mod_rewrite برای Apache در Debian 10

راه اندازی فایروال با استفاده از firewalld در CentOS 8 – نصب وب سرور Apache در Debian 10

اضافه کردن و حذف کاربران در CentOS 8 – نصب Apache Tomcat 9 در Debian 10

نصب و استفاده از PostgreSQL در CentOS 8 – راه اندازی سرور اولیه با Debian 10

نصب MariaDB در CentOS 8 – چگونه با JSX عناصر واقعی ایجاد کنیم

نصب و پیکربندی VNC در Debian 10 – استفاده از سرور از راه دور Docker

نصب و ایمن سازی Grafana در اوبونتو 18 – نحوه نصب Git در CentOS 8