نصب پایتون 3 و تنظیم نویسی محلی macOS

پایتون یک زبان برنامه نویسی همه کاره است که می تواند برای بسیاری از پروژه های مختلف برنامه نویسی مورد استفاده قرار گیرد. تیم توسعه پایتون برای اولین بار در سال 1991 با نامی الهام گرفته از گروه طنز بریتانیایی مونتی پایتون منتشر شد ، و میخواستند پایتون را به زبانی تبدیل کنند که استفاده از آن بسیار جالب باشد. ستاپ آسان و سبک نسبتاً ساده و بازخورد فوری در مورد خطاها، پایتون را به یک انتخاب عالی برای مبتدیان و توسعه دهندگان با تجربه تبدیل کرده است. پایتون 3 جدیدترین نسخه این زبان است و آینده پایتون به حساب می آید.
این آموزش به شما کمک می کند تا Python 3 را در دستگاه macOS محلی خود نصب کنید و یک محیط برنامه نویسی را از طریق خط فرمان تنظیم کنید.
پیش نیازها
شما به یک کامپیوتر macOS با دسترسی ادمین نیاز خواهید داشت که به اینترنت متصل است.
مرحله 1 – افتتاح ترمینال
ما اکثر مراحل نصب خود را به اتمام می رسانیم و در خط فرمان مستقر می کنیم ، که روشی غیر گرافیکی برای تعامل با رایانه شما است. یعنی به جای کلیک بر روی دکمه ها ، متن را تایپ کرده و از رایانه نیز بازخورد خود را از طریق متن دریافت خواهید کرد. خط فرمان که به پوسته نیز معروف است می تواند به شما در تغییر و اتوماسیون بسیاری از کارهایی که هر روز در رایانه انجام می دهید کمک کند و یک ابزار اساسی برای توسعه دهندگان نرم افزار است.
Terminal macOS برنامه ای است که می توانید برای دسترسی به رابط خط فرمان از آن استفاده کنید. مانند هر برنامه دیگر ، می توانید با رفتن به Finder ، پیمایش به پوشه برنامه ها و سپس پوشه Utilities ، آن را پیدا کنید. از اینجا ، بر روی Terminal مانند هر برنامه دیگری دبل کلیک کنید تا باز شود. از طرف دیگر می توانید با نگه داشتن کلیدهای فرمان و فاصله ، از Spotlight استفاده کنید تا با تایپ کردن آن در کادر ظاهر شده ، گزینه Terminal را پیدا کنید.

دستورات ترمینال بسیاری برای یادگیری وجود دارد که می تواند شما را قادر به انجام کارهای قدرتمندتر کند. مقاله “مقدمه ای برای ترمینال لینوکس” می تواند شما را به سمت ترمینال لینوکس که مشابه ترمینال macOS است ، هدایت کند.
مرحله 2 – نصب Xcode
Xcode یک محیط توسعه یکپارچه (IDE) است که از ابزارهای توسعه نرم افزار برای macOS تشکیل شده است. ممکن است Xcode را از قبل نصب کرده باشید. برای بررسی ، در پنجره Terminal خود ، تایپ کنید:
⦁ $ xcode-select -p
⦁
اگر خروجی زیر را دریافت کنید ، Xcode نصب شده است:
Output
/Library/Developer/CommandLineTools

اگر خطایی دریافت کردید ، در مرورگر وب خود Xcode را از فروشگاه App نصب کنید و گزینه های پیش فرض را بپذیرید.
پس از نصب Xcode ، به پنجره Terminal خود بازگردید. در مرحله بعدی ، باید برنامه Command Line Tools Xcode را جداگانه نصب کنید ، که می توانید با تایپ کردن دستور زیر این کار را انجام دهید:
⦁ $ xcode-select –install
⦁
در این مرحله ، Xcode و برنامه Command Line Tools آن به طور کامل نصب شده است ، و ما آماده نصب مدیر بسته Homebrew هستیم.
مرحله 3 – نصب و راه اندازی Homebrew
در حالی که سیستم عامل OS X از قابلیت های بسیاری در ترمینال های Linux و سایر سیستم های یونیکس برخوردار است ، اما با یک مدیر بسته (package manager) خوب همراه نیست. package manager ، مجموعه ای از ابزارهای نرم افزاری است که برای اتوماسیون فرآیندهای نصب از جمله نصب اولیه نرم افزار ، به روزرسانی و پیکربندی نرم افزار و حذف نرم افزار در صورت نیاز کار می کند. آنها نصب ها را در یک مکان مرکزی نگه میدارند و می توانند تمام بسته های نرم افزاری موجود در سیستم را در قالبهایی که معمولاً استفاده می شوند ، حفظ کنند. Homebrew یک سیستم مدیریت بسته نرم افزاری منبع آزاد و منبع باز را فراهم می کند که نصب نرم افزار در سیستم عامل X را ساده می کند.
برای نصب Homebrew ، این دستور را در پنجره Terminal خود تایپ کنید:
⦁ $ /usr/bin/ruby -e “$(curl -fsSL https://raw.githubusercontent.com/Homebrew/install/master/install)”
⦁
Homebrew با Ruby ساخته شده است ، بنابراین می تواند مسیر Ruby رایانه شما را تغییر دهد. دستور curl یک اسکریپت را از URL مشخص واکشی میکند. این اسکریپت توضیح خواهد داد که چه کاری انجام خواهد داد و سپس روند کار را متوقف می کند تا از شما بخواهد تأیید کنید. این کار بازخورد زیادی راجع به کاری که قرار است اسکریپت در سیستم شما انجام دهد به شما می دهد و به شما این امکان را می دهد که روند کار را بررسی کنید.
اگر می خواهید رمز ورود خود را وارد کنید توجه داشته باشید كه کیک های شما در پنجره ترمینال نمایش داده نمی شوند اما ثبت خواهند شد ، پس از وارد كردن گذرواژه ، به سادگی كلمه بازگشت را فشار دهید. در غیر این صورت هر زمان که از شما خواسته شد نصب را تأیید کنید ، حرف y را برای “بله” فشار دهید.
بیایید از طریق پرچم هایی که با دستور curl در ارتباط هستند حرکت کنیم:
⦁ پرچم -f یا –fail به پنجره ترمینال می گوید که هیچ گونه خروجی سند HTML را در مورد خطاهای سرور مجازی ارائه ندهد.
⦁ پرچم -s یا –silent فرمان curl را بی صدا میکند تا روند پیشرفت را نشان ندهد و همراه با پرچم خطای -S یا -show-error اطمینان حاصل می کند که curl در صورت عدم موفقیت ، خطایی نشان می دهد.
⦁ اگر سرور مجازی گزارش دهد که صفحه درخواست شده به مکان دیگری منتقل شده است ، پرچم -L یا -location به curl می گوید تا دوباره درخواست را به مکان جدید تغییر دهد.
پس از اتمام مراحل نصب ، دیرکتوری Homebrew را در بالای متغیر محیط PATH قرار خواهیم داد. این کار اطمینان حاصل خواهد کرد که نصبهای Homebrew از طریق ابزارهایی که Mac OS X ممکن است بطور خودکار انتخاب کند فراخوانی میشوند، که می تواند خلاف محیط توسعه ای که ایجاد می کنیم انتخاب گردند.
شما باید فایل ~ / .bash_profile را با ویرایشگر متن خط فرمان یعنی nano ایجاد یا باز کنید:
⦁ $ nano ~/.bash_profile
⦁
پس از باز شدن فایل در پنجره Terminal ، موارد زیر را بنویسید:
export PATH=/usr/local/bin:$PATH
برای ذخیره تغییرات ، کلید کنترل و حرف o را نگه دارید و هنگامی که از شما خواسته شد کلید return را فشار دهید. اکنون می توانید با نگه داشتن کلید کنترل و حرف x از nano خارج شوید.
برای فعال کردن این تغییرات ، در پنجره ترمینال تایپ کنید:
⦁ $ source ~/.bash_profile
⦁
پس از انجام این کار ، تغییراتی که در متغیر محیط PATH ایجاد کرده اید مؤثر خواهند بود.
با تایپ این دستور می توانیم اطمینان حاصل کنیم که Homebrew با موفقیت نصب شده است:
⦁ $ brew doctor
⦁
اگر در این زمان به روزرسانی لازم نباشد ، خروجی ترمینال خوانده می شود:
Output
Your system is ready to brew.

در غیر این صورت ، ممکن است یک هشدار برای اجرای فرمان دیگری مانند brew update برای اطمینان از به روز بودن نصب Homebrew دریافت کنید.
پس از آماده شدن Homebrew ، می توانید Python 3 را نصب کنید.
مرحله 4 – نصب پایتون 3
می توانید از Homebrew برای جستجوی همه مواردی که می توانید با دستور brew search نصب کنید ، استفاده نمایید ، اما برای اینکه لیستی کوتاه تر برای ما تهیه شود ، بیایید فقط بسته های موجود یا ماژول های مربوط به Python را جستجو کنیم:
⦁ $ brew search python
⦁
ترمینال لیستی از آنچه می توانید نصب کنید ارائه میدهد، مانند این:
Output
app-engine-python micropython python3
boost-python python wxpython
gst-python python-markdown zpython
homebrew/apache/mod_python homebrew/versions/gst-python010
homebrew/python/python-dbus Caskroom/cask/kk7ds-python-runtime
homebrew/python/vpython Caskroom/cask/mysql-connector-python

پایتون 3 جزء موارد موجود در لیست خواهد بود. بیایید جلو برویم و آن را نصب کنیم:
⦁ $ brew install python3
⦁
پنجره Terminal در مورد مراحل نصب پایتون 3 به شما بازخورد می دهد ، ممکن است چند دقیقه تا اتمام نصب طول بکشد.
همراه با پایتون 3 ، Homebrew ، pip ، setuptools و wheel را نصب می کند.
pip را به عنوان ابزاری برای استفاده با پایتون ، برای نصب و مدیریت بسته های برنامه نویسی که ممکن است بخواهیم در پروژه های توسعه خود استفاده کنیم ، به کار میگیریم. می توانید بسته های پایتون را با تایپ کردن این دستور نصب کنید:
⦁ $ pip3 install package_name
⦁
در اینجا ، pack_name می تواند به هر بسته یا کتابخانه Python مانند Django برای توسعه وب یا NumPy برای محاسبات علمی اشاره کند. بنابراین اگر می خواهید NumPy را نصب کنید ، می توانید با دستور pip3 install numpy این کار را انجام دهید.
setuptools بسته بندی پروژه های Python را تسهیل می کند ، و wheel یک فرمت بسته ساخته شده برای Python است که می تواند با کاهش تعداد دفعات لازم برای کامپایل ، تولید نرم افزار شما را سرعت ببخشد.
برای بررسی نسخه پایتون 3 که نصب کرده اید ، می توانید تایپ کنید:
⦁ $ python3 –version
⦁
این نسخه خاص پایتون را که در حال حاضر نصب شده است ، تولید خواهد کرد که به طور پیش فرض جدیدترین نسخه پایدار پایتون 3 است که در دسترس است.
برای به روزرسانی نسخه پایتون 3 ، ابتدا می توانید Homebrew را به روز کنید و سپس Python را به روز کنید:
⦁ $ brew update
⦁
⦁ $ brew upgrade python3
بهتر است که اطمینان حاصل کنید که نسخه پایتون شما به روز است.
مرحله 5 – ایجاد یک محیط مجازی
اکنون که Xcode ،Homebrew و Python را نصب کردیم ، می توانیم به سراغ ایجاد محیط برنامه نویسی خود برویم.
محیط های مجازی شما را قادر می سازد برای رایانه خود فضایی ایزوله برای پروژه های پایتون داشته باشید ، و اطمینان حاصل کنید که هر یک از پروژه های شما می توانند مجموعه ای از متعلقات خاص خود را داشته باشند که هیچ یک از پروژه های دیگر شما را مختل نمی کند.
تنظیم یک محیط برنامه نویسی ، کنترل بیشتری بر روی پروژه های Python و نحوه دستیابی به نسخه های مختلف بسته ها برای ما فراهم می کند. این امر به ویژه هنگام کار با بسته های شخص ثالث بسیار مهم است.
می توانید همانطور که می خواهید محیط های برنامه نویسی Python را تنظیم کنید. هر محیط در واقع یک فهرست یا پوشه در رایانه شما است که چندین اسکریپت در آن وجود دارد تا بتواند به عنوان یک محیط عمل کند.
انتخاب کنید که می خواهید محیط های برنامه نویسی پایتون خود را در کدام دیرکتوری قرار دهید یا یک دیرکتوری جدید با mkdir ایجاد کنید ، مانند:
⦁ $ mkdir Environments
⦁
⦁ $
⦁ cd Environments

وقتی در دایرکتوری قرار گرفتید که دوست دارید محیط برنامه نویسی در آن باشد، می توانید با اجرای دستور زیر محیط را ایجاد کنید:
⦁ $ python3.7 -m venv my_env
⦁

در اصل ، این دستور یک دایرکتوری جدید (در این مورد به نام my_env) ایجاد می کند که شامل چند مورد است:
• فایل pyvenv.cfg به نصب پایتون که برای اجرای دستور استفاده می کنید اشاره دارد.
• بخش فرعی lib حاوی یک نسخه کپی از پایتون است و یک زیر مجموعه site-package در داخل خود دارد که به صورت خالی شروع می شود اما در نهایت ماژول های شخص ثالث مربوطه را که نصب می کنید نگه می دارد.
• زیردیرکتوری include بسته ها را کامپایل میکند.
• زیرشاخه bin دارای یک کپی از باینری پایتون به همراه اسکریپت پوسته فعال شده است که برای تنظیم محیط استفاده می شود.
این فایلها با هم کار می کنند تا اطمینان حاصل کنند که پروژه های شما از بستر وسیع دستگاه محلی شما جدا شده اند ، به گونه ای که فایل های سیستم و فایل های پروژه مخلوط نشوند. این روش خوبی برای کنترل نسخه و اطمینان از دسترسی هر یک از پروژه های شما به بسته های خاص مورد نیاز خود است.
برای استفاده از این محیط ، باید آن را فعال کنید ، که می توانید با تایپ دستور زیر که اسکریپت فعال را فراخوانی میکند ، این کار را انجام دهید:
⦁ $ source my_env/bin/activate
⦁
اعلان شما اکنون با نام محیط شما پیشوند داده می شود ، در این حالت به آن my_env گفته می شود:
(my_env) sammys-MBP: ~ Sammy$
این پیشوند به ما اطلاع می دهد که محیط my_env در حال حاضر فعال است ، به این معنی که وقتی ما در اینجا برنامه هایی را ایجاد می کنیم آنها فقط از تنظیمات و بسته های خاص این محیط استفاده می کنند.
توجه: در محیط مجازی می توانید به جای python3 از فرمان python استفاده کنید و در صورت تمایل به جای pip3 از pip استفاده کنید. اگر در خارج از محیط از پایتون 3 در دستگاه خود استفاده می کنید ، باید از دستورات python3 و pip3 به طور انحصاری استفاده کنید ، زیرا Python و pip نسخه قبلی Python را فراخوانی می کنند.

بعد از طی کردن این مراحل ، محیط مجازی شما آماده استفاده است.
مرحله 6 – ایجاد یک برنامه نمونه
اکنون که محیط مجازی ما تنظیم شده است ، بیایید یک برنامه “hello, world!!” معمول ایجاد کنیم. این کار اطمینان حاصل خواهد کرد که محیط ما کار می کند و به ما این امکان را می دهد که اگر قبلاً اطلاعات کافی نداشتیم اکنون با پایتون بیشتر آشنا شویم.
برای این کار ، یک ویرایشگر متن خط فرمان مانند nano را باز خواهیم کرد و یک فایل جدید ایجاد می کنیم:
⦁ (my_env) sammys-MBP: ~ Sammy$ nano hello.py
⦁
پس از باز شدن فایل متنی در ترمینال ، برنامه خود را تایپ می کنیم:
print(“Hello, World!”)
Copy
با تایپ کلیدهای control و x ، از nano خارج شوید و هنگامی که از شما خواسته شد فایل را ذخیره کنید ، y را فشار دهید.
پس از بیرون آمدن از nano و بازگشت به پوسته خود ، بیایید برنامه را اجرا کنیم:
⦁ (my_env) sammys-MBP: ~ Sammy$ python hello.py
⦁
برنامه hello.py که اخیرا ایجاد کرده اید باعث می شود ترمینال، خروجی زیر را تولید کند:
Output
Hello, World!

برای ترک محیط ، کافیست فرمان را غیرفعال کنید و به دیرکتوری اصلی خود باز خواهید گشت.
نتیجه
تبریک می گوییم! در این مرحله شما یک محیط برنامه نویسی پایتون 3 در دستگاه محلی Mac OS X خود تنظیم کرده اید و می توانید یک پروژه رمزگذاری را شروع کنید!
برای تنظیم Python 3 در رایانه دیگر ، راهنماهای محیط برنامه نویسی محلی را برای Ubuntu 16.04 ، Debian 8 ، CentOS 7 یا Windows 10 دنبال کنید. همچنین می توانید در مورد نصب پایتون و تنظیم یک محیط برنامه نویسی روی سرور مجازی Ubuntu 16.04 ، مطالعه کنید که به طور ویژه هنگام کار در تیم های توسعه مفید است.
با آماده شدن دستگاه محلی برای توسعه نرم افزار، می توانید با دنبال کردن مقاله “درک انواع داده در پایتون 3” و “نحوه استفاده از متغیرها در پایتون 3” اطلاعات بیشتری در مورد کد نویسی در پایتون کسب کنید.

از این لینک ها زیر می توانید آمورش های بیشتری برای لینوکس پیدا کنید :

پارامترهای پیش فرض در جاوا اسکریپت – اجرای چندین نسخه PHP بر روی یک سرور Debian 10

نحوه راه اندازی یک پروژه React با برنامه React – نصب و ایمن سازی phpMyAdmin در اوبونتو 18

پیکربندی یک تایید اعتبار مجاز(CA) در CentOS 8 – تنظیم برنامه Node.js برای تولید در CentOS 7

نصب MariaDB در اوبونتو 18.04 – ایمن کردن Apache با Let’s Encrypt در Debian 10

نحوه نصب Node.js در CentOS 8 – بازنویسی URL را با mod_rewrite برای Apache در Debian 10

راه اندازی فایروال با استفاده از firewalld در CentOS 8 – نصب وب سرور Apache در Debian 10

اضافه کردن و حذف کاربران در CentOS 8 – نصب Apache Tomcat 9 در Debian 10

نصب و استفاده از PostgreSQL در CentOS 8 – راه اندازی سرور اولیه با Debian 10

نصب MariaDB در CentOS 8 – چگونه با JSX عناصر واقعی ایجاد کنیم

نصب و پیکربندی VNC در Debian 10 – استفاده از سرور از راه دور Docker

نصب و ایمن سازی Grafana در اوبونتو 18 – نحوه نصب Git در CentOS 8