Ubuntu 20.04

نحوه نصب چهارچوب وب Django در اوبونتو 20.04

Django یک چارچوب وب کامل پایتون برای توسعه وب سایت ها و برنامه های پویا است. با استفاده از Django ، می توانید به سرعت برنامه های وب Python ایجاد کرده و برای انجام لیفتینگ سنگین به این چهارچوب متکی باشید.
در این راهنما ، Django را بر روی سرور مجازی Ubuntu 20.04 راه اندازی می کنید. پس از نصب ، پروژه جدیدی را برای استفاده به عنوان پایه سایت خود شروع خواهید کرد.
روش های مختلف
بسته به نیاز شما و اینکه چگونه می خواهید محیط توسعه خود را پیکربندی کنید ، روش های مختلفی برای نصب Django وجود دارد. این روشها مزایای مختلفی دارند و ممکن است یک روش بهتر از دیگران به وضعیت خاص شما کمک کند.
برخی از روشهای مختلف عبارتند از:
• نصب جهانی از بسته ها: مخازن رسمی اوبونتو حاوی بسته های Django است که می تواند با مدیر بسته های معمولی apt نصب شود. این کار ساده است ، اما به اندازه برخی از روش های دیگر انعطاف پذیر نیست. همچنین ممکن است نسخه موجود در مخازن از نسخه های رسمی موجود در پروژه عقب تر باشد.
• با pip در محیط مجازی نصب کنید: می توانید با استفاده از ابزاری مانند venv و virtualenv ، یک محیط مختصر برای پروژه های خود ایجاد کنید. محیط مجازی به شما امکان می دهد تا Django را به همراه سایر تنظیمات و بسته های مربوط به پروژه در دایرکتوری پروژه نصب کنید بدون اینکه روی سیستم بزرگتر تأثیر بگذارد. این کار به طور معمول عملی ترین و توصیه شده ترین روش برای کار با Django است.
• نسخه توسعه را با git نصب کنید: اگر می خواهید به جای نسخه پایدار ، آخرین نسخه توسعه را نصب کنید ، می توانید کد را از repo Git به دست آورید. این کار برای بدست آوردن جدیدترین ویژگی ها / اصلاحات لازم است و می تواند در محیط مجازی شما انجام شود. نسخه های توسعه ضمانت پایداری یکسانی با نسخه های پایدار ندارند.
پیش نیازها
قبل از شروع ، باید یک کاربر غیر ریشه با امتیازات sudo در سرور مجازی Ubuntu 20.04 خود داشته باشید. برای انجام این کار ، راهنمای تنظیم اولیه سرور مجازی Ubuntu 20.04 ما را دنبال کنید.
نصب جهانی از بسته ها
اگر می خواهید Django را با استفاده از مخازن اوبونتو نصب کنید ، این روند بسیار ساده است.
ابتدا ، دیرکتوری بسته محلی خود را با apt به روز کنید:
⦁ $ sudo apt update

سپس ، بررسی کنید که کدام نسخه از Python را نصب کرده اید. 20.04 به صورت پیش فرض با Python 3.8 همراه است ، که می توانید با تایپ کردن این دستور آنها را تأیید کنید:
⦁ $ python3 -V

باید خروجی مانند این را مشاهده کنید:
Output
Python 3.8.2
سپس ، Django را نصب کنید:
⦁ $ sudo apt install python3-django

با تایپ دستور زیر می توانید تست کنید که نصب موفقیت آمیز بوده است:
⦁ $ django-admin –version

Output
2.2.12
این بدان معنی است که نرم افزار با موفقیت نصب شده است. همچنین ممکن است توجه کرده باشید که نسخه Django جدیدترین نسخه پایدار نیست. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی استفاده از نرم افزار ، به سراغ مقاله نحوه ایجاد پروژه نمونه بروید.
با pip در محیط مجازی نصب کنید
انعطاف پذیرترین روش برای نصب Django بر روی سیستم شما در یک محیط مجازی است. ما به شما نحوه نصب Django را در یک محیط مجازی که با ماژول venv ، که بخشی از کتابخانه استاندارد Python 3 است ، نشان خواهیم داد. این ابزار به شما امکان می دهد محیط های مجازی Python ایجاد کرده و بسته های Python را نیز بدون اینکه روی بقیه سیستم تأثیر بگذارد ، نصب کنید. بنابراین ، می توانید بسته های Python را بر اساس هر پروژه ، صرف نظر از تضاد با شرایط دیگر پروژه ها ، انتخاب کنید.
بیایید با ریفرش کردن شاخص بسته محلی شروع کنیم:
⦁ $ sudo apt update

نسخه پایتون را که نصب کرده اید بررسی کنید:
⦁ $ python3 -V

Output
Python 3.8.2
در مرحله بعدی ، اجازه دهید pip و venv را از مخازن اوبونتو نصب کنیم:
⦁ $ sudo apt install python3-pip python3-venv

اکنون هر گاه پروژه جدیدی را شروع می کنید می توانید یک محیط مجازی برای آن ایجاد کنید. با ایجاد و رفتن به یک دیرکتوری جدید پروژه شروع کنید:
⦁ $ mkdir ~/newproject

⦁ $ cd ~/newproject

سپس ، با استفاده از دستور پایتون که با نسخه پایتون شما سازگار است ، یک محیط مجازی درون دیرکتوری پروژه ایجاد کنید. ما محیط مجازی خود را my_env خواهیم نامید ، اما شما باید آن را با نامی توصیفی جایگزین کنید:
⦁ $ python3 -m venv my_env

این دستور نسخه های مستقل Python و pip را در یک ساختار دیرکتوری جدا شده در پروژه شما نصب می کند. دایرکتوری با نام انتخابی شما ساخته می شود ، که سلسله مراتب فایل را در جایی که بسته های شما نصب می شود ، نگه می دارد.
برای نصب بسته ها در محیط جدا شده ، باید آن را با تایپ کردن دستور زیر فعال کنید:
⦁ $ source my_env/bin/activate

اعلان شما باید تغییر کند تا منعکس کننده این باشد که اکنون در محیط مجازی خود هستید. چیزی شبیه به (my_env)username@hostname:~/newproject$ به نظر می رسد.
در محیط جدید خود می توانید از pip برای نصب Django استفاده کنید. صرف نظر از نسخه پایتون ، pip را فقط وقتی در محیط مجازی خود قرار دارید ، باید pip بنامید. همچنین توجه داشته باشید که از آنجا که به صورت محلی نصب می کنید ، نیازی به استفاده از sudo ندارید:
⦁ (my_env) $ pip install django

می توانید نصب را با تایپ کردن این دستور تأیید کنید:
(my_env) $ django-admin –version

Output
3.0.8
توجه داشته باشید که نسخه شما ممکن است با نسخه نشان داده شده در اینجا متفاوت باشد.
برای ترک محیط مجازی خود ، باید دستور deactivate را از هر کجای سیستم صادر کنید:
(my_env) $ deactivate

اعلان شما باید به صفحه نمایش معمولی برگردد. هنگامی که می خواهید دوباره روی پروژه خود کار کنید ، با رفتن دوباره به دیرکتوری پروژه خود و فعال سازی، محیط مجازی خود را دوباره فعال کنید:
⦁ $ cd ~/newproject

⦁ $ source my_env/bin/activate
نصب نسخه توسعه با Git
اگر به نسخه توسعه Django نیاز دارید ، می توانید Django را از منبع Git دانلود و نصب کنید. بیایید این کار را در محیط مجازی انجام دهیم.
ابتدا شاخص بسته محلی را به روز کنید:
⦁ $ sudo apt update

نسخه پایتونی که نصب کرده اید را بررسی کنید:
⦁ $ python3 -V

Output
Python 3.8.2
سپس PIPو ENV را از منابع رسمی نصب کنید:
⦁ $ sudo apt install python3-pip python3-venv

مرحله بعدی کلون کردن مخزن django است. بین نسخه های منتشر شده ، این مخزن دارای ویژگی های به روزرسانی و رفع اشکال با هزینه احتمالی خواهد بود. با تایپ کردن دستور زیر می توانید مخزن را به دایرکتوری به نام ~ / django-dev در دیرکتوری هوم خود کلون کنید:
⦁ $ git clone git://github.com/django/django ~/django-dev

به این دیرکتوری بروید:
⦁ $ cd ~/django-dev

محیط مجازی را با استفاده از دستور پایتون که سازگار با نسخه پایتون نصب شده باشد ایجاد کنید:
⦁ $ python3 -m venv my_env

ان را فعال کنید:
⦁ $ source my_env/bin/activate

در مرحله بعد می توانید مخزن را با استفاده از pip نصب کنید. گزینه -e در حالت “قابل ویرایش” نصب خواهد شد ، که هنگام نصب از کنترل نسخه لازم است:
⦁ (my_env) $ pip install -e ~/django-dev

با تایپ کردن دستور زیر می توانید تأیید کنید که نصب موفقیت آمیز بود:
⦁ $ django-admin –version

Output
3.2
باز هم ، نسخه ای که نمایش داده می شود ممکن است با آنچه در اینجا نشان داده شده مطابقت نداشته باشد.
اکنون در محیط مجازی خود آخرین نسخه Django را دارید.
ایجاد یک پروژه نمونه
با نصب Django می توانید ساخت پروژه خود را آغاز کنید. ما به چگونگی ایجاد یک پروژه و آزمایش آن بر روی سرور مجازی توسعه شما با استفاده از یک محیط مجازی خواهیم پرداخت.
ابتدا دایرکتوری برای پروژه خود ایجاد کنید و به آن بروید:
⦁ $ mkdir ~/django-test

⦁ $ cd ~/django-test

سپس ، محیط مجازی خود را ایجاد کنید:
⦁ $ python3 -m venv my_env

محیط را فعال کنید:
⦁ $ source my_env/bin/activate

Django را نصب کنید:

⦁ (my_env) $ pip install django

برای ساخت پروژه خود می توانید از django-admin با دستور startproject استفاده کنید. ما پروژه خود را djangoproject خواهیم خواند ، اما شما می توانید آن را با نام دیگری جایگزین کنید startproject. دایرکتوری را درون دیرکتوری کار فعلی شما ایجاد می کند که شامل موارد زیر است:
• یک اسکریپت مدیریتی ، management.py ، که می توانید برای اجرای کارهای مختلف خاص Django استفاده کنید.
• دایرکتوری (با همان نام پروژه) که شامل کد پروژه واقعی است.
با این حال ، برای جلوگیری از داشتن دایرکتوری های تو در تو و بسیار زیاد ، بیایید به Django بگوییم که اسکریپت مدیریت و دیرکتوری داخلی را در دیرکتوری موجود قرار دهد (به نقطه پایانی توجه کنید):
⦁ (my_env) $ django-admin startproject djangoproject .

برای انتقال پایگاه داده (این مثال بطور پیش فرض از SQLite استفاده می کند) ، اجازه دهید از دستور migrate با استفاده از management.py استفاده کنیم. جابه جایی ها هرگونه تغییراتی را که در مدلهای Django ایجاد کرده اید در طرحواره پایگاه داده شما اعمال می کند.
برای جابه جایی پایگاه داده ، تایپ کنید:
(my_env) $ python manage.py migrate

خروجی مانند زیر را مشاهده خواهید کرد:
Output
Operations to perform:
Apply all migrations: admin, auth, contenttypes, sessions
Running migrations:
Applying contenttypes.0001_initial… OK
Applying auth.0001_initial… OK
Applying admin.0001_initial… OK
Applying admin.0002_logentry_remove_auto_add… OK
Applying admin.0003_logentry_add_action_flag_choices… OK
Applying contenttypes.0002_remove_content_type_name… OK
Applying auth.0002_alter_permission_name_max_length… OK
Applying auth.0003_alter_user_email_max_length… OK
Applying auth.0004_alter_user_username_opts… OK
Applying auth.0005_alter_user_last_login_null… OK
Applying auth.0006_require_contenttypes_0002… OK
Applying auth.0007_alter_validators_add_error_messages… OK
Applying auth.0008_alter_user_username_max_length… OK
Applying auth.0009_alter_user_last_name_max_length… OK
Applying sessions.0001_initial… OK

در آخر ، اجازه دهید یک کاربر ادمین ایجاد کنیم تا بتوانید از رابط مدیر Djano استفاده کنید. بیایید این کار را با دستور Creatuperuser انجام دهیم:
⦁ (my_env) $ python manage.py createsuperuser

از شما خواسته می شود یک نام کاربری ، یک آدرس ایمیل و یک رمز عبور برای کاربر خود دریافت کنید.
تغییر ALLOWED_HOSTS در تنظیمات Django
برای آزمایش موفقیت آمیز برنامه ، باید یکی از دستورالعمل ها را در تنظیمات Django اصلاح کنید.
فایل تنظیمات را با تایپ کردن دستور زیر باز کنید:
(my_env) $ nano ~/django-test/djangoproject/settings.py

در داخل ، دستورالعمل ALLOWED_HOSTS را پیدا کنید. لیستی از آدرس ها یا نام دامنه را که ممکن است برای اتصال به نمونه Django استفاده شود ، تعریف می کند. یک درخواست ورودی با یک هدر میزبان که در این لیست وجود ندارد ، یک استثنا را ایجاد می کند. Django برای جلوگیری از آسیب پذیری امنیتی در کلاس خاصی نیاز دارد که شما این کار را انجام دهید.
در براکت های مربع ، آدرس های IP یا نام دامنه هایی را که با سرور مجازی Django شما مرتبط هستند ، لیست کنید. هر مورد باید در نقل قول ذکر شود ، و با ورودی های جداگانه با کاما از هم جدا شوند. اگر می خواهید برای یک دامنه کامل و هر زیر دامنه درخواست کنید ، یک دوره را تا ابتدای ورود آماده کنید:
~/django-test/djangoproject/settings.py
ALLOWED_HOSTS = [‘your_server_ip_or_domain’, ‘your_second_ip_or_domain’, . . .]

پس از اتمام ، فایل را ذخیره کنید و از ویرایشگر خود خارج شوید.
تست سرور مجازی توسعه
هنگامی که دارای کاربر شدید ، می توانید سرور مجازی توسعه Django را راه اندازی کنید تا ببینید که یک پروژه تازه Django چگونه به نظر می رسد. شما فقط باید از این موارد برای اهداف توسعه استفاده کنید. هنگامی که آماده استقرار هستید ، حتماً دستورالعمل های Django را با دقت دنبال کنید.
قبل از اینکه سرور مجازی توسعه را امتحان کنید ، مطمئن شوید که پورت مناسب را در فایروال خود باز کنید. اگر راهنمای تنظیم اولیه سرور مجازی را دنبال کرده اید و از UFW استفاده می کنید ، می توانید با دستور زیر وارد پورت 8000شوید:
(my_env) $ sudo ufw allow 8000

سرور مجازی توسعه را شروع کنید:
⦁ (my_env) $ python manage.py runserver your_server_ip:8000

به آدرس IP سرور مجازی خود و به دنبال آن: 8000 در مرورگر وب خود مراجعه کنید:
http://your_server_ip:8000
باید چیزی به این شکل را مشاهده کنید:

برای دسترسی به رابط سرور مجازی ، /admin/ به انتهای آدرس اینترنتی خود اضافه کنید:
http://your_server_ip:8000/admin/
این کار شما را به صفحه ورود به سیستم سوق می دهد:

اگر نام کاربری و رمز عبوری را که به تازگی ایجاد کرده اید وارد کنید ، به بخش اصلی مدیر سایت دسترسی خواهید داشت:

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کار با رابط کاربری Django ، لطفاً به مقاله” نحوه فعالسازی و اتصال رابط کاربری ادمین Django” مراجعه کنید.
هنگامی که جستجوی سایت پیش فرض به پایان رسید ، می توانید با وارد کردن CTRL-C در ترمینال خود ، سرور مجازی توسعه را متوقف کنید.
پروژه Django که شما ایجاد کرده اید پایه ساختاری برای طراحی سایت کامل تری را فراهم می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه ساخت برنامه های کاربردی و شخصی سازی سایت خود ، از مقالات Django استفاده کنید.
نتیجه
اکنون باید Django را بر روی سرور مجازی Ubuntu 20.04 خود نصب کرده و ابزارهای اصلی مورد نیاز برای ایجاد برنامه های وب قدرتمند را تهیه کرده باشید. همچنین باید نحوه شروع یک پروژه جدید و راه اندازی سرور مجازی توسعه دهنده را بدانید. اعمال یک چارچوب وب کامل مانند Django می تواند به پیشرفت سریعتر کمک کند و به شما امکان می دهد فقط روی جنبه های منحصر به فرد برنامه های خود متمرکز شوید.
اگر می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد کار با Django ، از جمله بحث و گفتگوهای عمیق درباره مواردی مانند مدل ها و دیدگاه ها داشته باشید ، لطفا مجموعه های توسعه Django را ببینید.

 

نحوه میزبانی وب سایت با استفاده از Cloudflare و Nginx در اوبونتو 20.04

چگونه می توان با Stunnel و redis-cli به یک Redis نمونه مدیریت شده از طریق TLS متصل شد

چگونگی توسعه وب سایت Drupal 9 در دستگاه محلی خود با استفاده از Docker و DDEV

نحوه راه اندازی بستگی به سیستم عامل برنامه Eclipse Theia Cloud IDE در اوبونتو 18.04 [Quickstart]

نحوه استفاده از Cron برای خودکارسازی کارها در CentOS 8

نحوه نوشتن کد ناهمگام (غیر همزمان) در Node.js

نحوه تنظیم Mattermost در اوبونتو 20.04

نحوه ساخت یک ربات Discord با Node.js

نحوه پیکربندی Jenkins با SSL با استفاده از پروکسی معکوس Nginx در اوبونتو 20.04

نحوه نصب چهارچوب وب Django در اوبونتو 20.04

 

کلمات کلیدی خرید سرور

خرید vps – خرید سرور مجازی – خرید سرور – سرور هلند – فروش vps – سرور مجازی آمریکا – خریدvps – سرور مجازی هلند – فروش سرور مجازی – سرور آمریکا – vps – سرور مجازی انگلیس – سرور مجازی آلمان – سرور مجازی کانادا – خرید vps آمریکا – خرید وی پی اس – سرور – خرید سرور مجازی هلند – vps خرید – سرور مجازی فرانسه – سرور مجازی هلند – خرید vps آمریکاخرید سرور مجازی ارزان هلندvpsخرید vps هلندخرید سرور مجازی آمریکاخرید vps فرانسهتست vpsسرور مجازی تستسرور مجازی ویندوزارزانترین vpsخرید وی پی اسvps ارزان – 


https://vpsgol.net/product/vps-germany/

https://vpsgol.net/product/vps-usa/

https://vpsgol.net/product/vps-france/

https://vpsgol.net/product/vps-canada/

https://vpsgol.net/product/vps-poland/

https://vpsgol.net/product/vps-netherlands/

https://vpsgol.net/product/vps-england/