Debian 10

چگونه می توان پلتفرم Cloud IDE کد سرور را روی Debian 10 تنظیم كرد

با حرکت ابزارهای گسترش دهنده به سمت cloud ، ایجاد و تطابق پذیری پلتفرم cloud IDE (محیط پیشرفت ادغام شده) در حال رشد است. Cloud IDE ها امکان همکاری زمان واقعی (real-time) بین تیم های توسعه دهنده را فراهم می کنند تا در یک محیط توسعه یکپارچه کار کنند و ناسازگاری ها را به حداقل می رساند اما تولید را افزایش میدهد. چون از طریق مرورگرهای وب قابل دسترسی اند ، Cloud IDE ها در هر نوع دستگاه مدرن موجود هستند.
code-server یک کد مایکروسافت ویژوال استودیو است که روی یک سرور مجازی از راه دور اجرا می شود و مستقیماً از مرورگر شما قابل دسترسی است. ویژوال استودیو کد یک ویرایشگر کد مدرن با پشتیبانی Git ادغام شده، یک اشکال زدا برای کد، دارای تکمیل خودکار هوشمند و ویژگی های قابل سفارشی سازی و قابل بسط میباشد. بدان معنی که می توانید از دستگاه های مختلف با سیستم عامل های مختلف استفاده کنید و همیشه یک محیط توسعه مداوم داشته باشید.
در این آموزش ، پلتفرم cloud IDE کد سرور مجازی را بر روی دستگاه Debian 10 خود تنظیم کرده و آن را در دامنه قرار می دهید ، که با گواهی TLS در Let’s Encrypt ایمن شده است. در آخر، کد ویژوال استودیو را روی سرور مجازی Debian 10 خود راه اندازی میکنید که در دامنه شما در دسترس است و با پسورد محافظت میشود.
پیش نیازها
سرور مجازی که Debian 10 را اجرا میکند با حداقل 2 گیگابایت رم ، دسترسی به ریشه و یک حساب sudo و غیر ریشه. می توانید این کار را با دنبال کردن راهنمای اولیه تنظیم سرور انجام دهید.
⦁ Nginx که روی سرور مجازی شما نصب شده باشد. برای راهنمایی در مورد نحوه انجام این کار ، مراحل 1 تا 4 نحوه نصب Nginx را در Debian 10 مطالعه کنید.
⦁ یک نام دامنه کاملا ثبت شده برای میزبانی کد سرور مجازی ، که به سرور مجازی شما اشاره میکند. در این آموزش از code-server.your-domain استفاده می شود. می توانید نام دامنه را در Namecheap خریداری کنید ، به صورت رایگان در Freenom دریافت کنید ، یا از ثبت دامنه مورد نظر خود استفاده کنید.
مرحله 1 – نصب کد- سرور مجازی
در این بخش کد-سرور مجازی را روی سرور مجازی خود تنظیم می کنید. این مستلزم دانلود آخرین نسخه و ایجاد سرویس سیستمی است که کد-سرور مجازی را همیشه در پس زمینه اجرا می کند. همچنین رویکرد ریستارت را برای سرویس تعیین خواهید کرد ، به این ترتیب کد-سرور مجازی پس از خرابی یا ریبوت احتمالی در دسترس خواهد بود.
همه داده های مربوط به کد-سرور مجازی را در پوشه ای به نام ~ / code-server ذخیره می کنید. با اجرای دستور زیر آن را ایجاد کنید:
⦁ $ mkdir ~/code-server
به آن پوشه بروید:
⦁ $ cd ~/code-server

باید به صفحه نسخه های کد-سرور مجازی Github بروید و آخرین لینوکس را انتخاب کنید (نام فایل شامل “linux” خواهد بود). در زمان نوشتن ، آخرین نسخه 3.2.0 بوده است. با اجرای دستور زیر آن را با استفاده از wget دانلود کنید:
$ wget https://github.com/cdr/code-server/releases/download/3.2.0/code-server-3.2.0-linux-x86_64.tar.gz

سپس با اجرای این دستور، آرشیو را باز کنید:
⦁ $ tar -xzvf code-server-3.2.0-linux-x86_64.tar.gz

پوشه ای دقیقاً به نام فایل اصلی که دانلود کرده اید ، دریافت میکنید که شامل کد منبع کد-سرور مجازی است. آن را در / usr / lib / code-server کپی کنید تا با اجرای دستور زیر بتوانید به صورت گسترده به آن دسترسی پیدا کنید:
⦁ $ sudo cp -r code-server-3.2.0-linux-x86_64 /usr/lib/code-server

سپس ، یک لینک نمادین را در / usr / bin / code-server ایجاد کنید ، که به قابلیت اجرای کد-سرور مجازی اشاره کند:
⦁ $ sudo ln -s /usr/lib/code-server/code-server /usr/bin/code-server

در مرحله بعد ، یک پوشه برای کد-سرور مجازی ایجاد کنید ، که در آن داده های کاربر را ذخیره می کند:
⦁ $ sudo mkdir /var/lib/code-server

اکنون که کد-سرور مجازی را دانلود کرده اید و آن را در سراسر سیستم در دسترس قرار داده اید ، یک سرویس سیستمی ایجاد خواهید کرد تا کد-سرور مجازی را همیشه در پس زمینه اجرا کنید.
پیکربندی سرویس را در فایلی به نام code-server.service ، در دیرکتوریuser / lib / systemd / system ذخیره خواهید کرد ، جایی که سیستم عامل سرویس های خود را ذخیره می کند. آن را با استفاده از ویرایشگر متن خود ایجاد کنید:
⦁ $ sudo nano /lib/systemd/system/code-server.service

خطوط زیر را اضافه کنید:

/lib/systemd/system/code-server.service
[Unit]
Description=code-server
After=nginx.service

[Service]
Type=simple
Environment=PASSWORD=your_password
ExecStart=/usr/bin/code-server –bind-addr 127.0.0.1:8080 –user-data-dir /var/lib/code-server –auth password
Restart=always

[Install]
WantedBy=multi-user.target

در اینجا ابتدا شرح سرویس را مشخص می کنید. سپس ، اعلام می کنید که سرویس nginx قبل از این باید شروع شود. بعد از بخش [Unit] نوع سرویس را تعریف می کنید (simple بدان معنی است که فرایند باید به سادگی اجرا شود) و فرمانی را که اجرا می شود ارائه می دهد.
همچنین مشخص می کنید که اجرای کد-سرور مجازی جهانی باید با چند آرگومان خاص برای کد-سرور مجازی آغاز شود. –bind-addr 127.0.0.1:8080 آن را به localhost  در پورت 8080 متصل می کند ، بنابراین فقط از داخل سرور مجازی شما قابل دسترسی است. –user-data-dir /var/lib/code-server دایرکتوری داده های کاربر خود را تنظیم می کند ، و –auth password مشخص می کند که باید بازدید کنندگان را با یک رمزعبور ، مشخص شده در متغیر محیط PASSWORD که در خط بالای آن مشخص شده است ، تأیید کند.
به یاد داشته باشید که your_password را با رمز عبور دلخواه خود جایگزین کنید ، سپس فایل را ذخیره کنید و ببندید.
خط بعدی به systemd می گوید تا کد-سرور مجازی را در تمام مواقع عدم کارکرد ریستارت کند (برای مثال ، هنگام خرابی یا قطع فرایند). بخش [Install] به سیستم دستور می دهد تا در صورت امکان ورود به سرور مجازی شما ، این سرویس را شروع کند.
با اجرای دستور زیر سرویس کد-سرور مجازی را شروع کنید:
⦁ $ sudo systemctl start code-server

با مشاهده وضعیت آن بررسی کنید که درست شروع شده است:
⦁ $ sudo systemctl status code-server

خروجی مشابه این مشاهده خواهید کرد:
Output
● code-server.service – code-server
Loaded: loaded (/lib/systemd/system/code-server.service; disabled; vendor preset: enabled)
Active: active (running) since Wed 2020-05-13 19:31:00 UTC; 13s ago
Main PID: 1851 (node)
Tasks: 14 (limit: 2378)
Memory: 25.7M
CGroup: /system.slice/code-server.service
├─1851 /usr/lib/code-server/node /usr/lib/code-server/out/node/entry.js –bind-addr 127.0.0.1:8080 –user-data-dir /var/lib/code-server –auth pas
└─1862 /usr/lib/code-server/node /usr/lib/code-server/out/node/entry.js –bind-addr 127.0.0.1:8080 –user-data-dir /var/lib/code-server –auth pas

May 13 19:31:00 code-server-update systemd[1]: Started code-server.
May 13 19:31:01 code-server-update code-server[1851]: info code-server 3.2.0 fd36a99a4c78669970ebc4eb05768293b657716f
May 13 19:31:01 code-server-update code-server[1851]: info HTTP server listening on http://127.0.0.1:8080
May 13 19:31:01 code-server-update code-server[1851]: info – Using custom password for authentication
May 13 19:31:01 code-server-update code-server[1851]: info – Not serving HTTPS
May 13 19:31:01 code-server-update code-server[1851]: info Automatic updates are enabled

برای شروع خودکار کد-سرور مجازی پس از راه اندازی مجدد سرور ، سرویس خود را با اجرای دستور زیر فعال کنید:
⦁ $ sudo systemctl enable code-server

در این مرحله ، کد-سرور مجازی را دانلود کرده و آن را در سطح جهانی در دسترس قرار داده اید. سپس ، یک سرویس سیستمی برای آن ایجاد کرده اید و آن را فعال کرده اید ، بنابراین کد-سرور مجازی از هر بوت سرور مجازی شروع می شود. سپس ، با پیکربندی Nginx به عنوان یک پروکسی معکوس بین بازدید کننده و کد-سرور مجازی آن را در معرض نمایش دامنه خود قرار می دهید.
مرحله 2 – قرار دادن کد-سرور مجازی در معرض دامنه
در این بخش ، Nginx را به عنوان یک پروکسی معکوس برای کد-سرور مجازی پیکربندی می کنید.
همانطور که در مرحله پیش نیاز Nginx آموخته اید ، فایل های پیکربندی سایت آن تحت /etc/nginx/sites-available ذخیره می شوند و بعداً باید با /etc/nginx/sites-enabled لینک شوند تا فعال گردند.
پیکربندی را برای قرار دادن کد-سرور مجازی در دامنه خود در فایلی به نام code-server.conf ، تحت /etc/nginx/sites-available ذخیره می کنید. با ایجاد ویرایشگر خود را شروع به کار کنید:
⦁ $ sudo nano /etc/nginx/sites-available/code-server.conf

خطوط زیر را اضافه کنید:
/etc/nginx/sites-available/code-server.conf
server {
listen 80;
listen [::]:80;

server_name code-server.your-domain;

location / {
proxy_pass http://localhost:8080/;
proxy_set_header Upgrade $http_upgrade;
proxy_set_header Connection upgrade;
proxy_set_header Accept-Encoding gzip;
}
}

code-server.your-domain را با دامنه مورد نظر خود جایگزین کنید ، سپس فایل را ذخیره کنید و ببندید.
در این فایل ، تعریف می کنید که Nginx باید به پورت HTTP 80 گوش کند. سپس ، یک server_name را تعیین می کنید که به Nginx می گوید برای کدام دامنه درخواست ها را بپذیرد و این پیکربندی خاص را اعمال کند. در بلوک بعدی ، برای مکان ریشه (/) ، مشخص می کنید که درخواست ها باید به کد-سرور مجازی در حال اجرا در localhost:8080 به جلو و عقب منتقل شوند. سه خط بعدی (که با proxy_set_header شروع میشود) به Nginx دستور می دهد تا برخی از هدرهای درخواست HTTP را که برای عملکرد صحیح WebSockets مورد نیاز هستند ، استفاده کند.
برای فعال کردن پیکربندی این سایت، باید سیملینکی از آن را با دستور زیر در پوشه /etc/nginx/sites-enabled ایجاد کنید:
$ sudo ln -s /etc/nginx/sites-available/code-server.conf /etc/nginx/sites-enabled/code-server.conf

برای آزمایش اعتبار پیکربندی ، دستور زیر را اجرا کنید:
⦁ $ sudo nginx -t

خروجی زیر را مشاهده خواهید کرد:
Output
nginx: the configuration file /etc/nginx/nginx.conf syntax is ok
nginx: configuration file /etc/nginx/nginx.conf test is successful

برای اینکه پیکربندی عملی شود ، باید Nginx را مجدداً راه اندازی کنید:
⦁ $ sudo systemctl restart nginx

اکنون نصب سرور مجازی کد شما در دامنه شما قابل دسترسی است. در مرحله بعد ، با استفاده از یک گواهی نامه Let’s Encrypt TLS رایگان ، آن را ایمن خواهید کرد.

مرحله 3 – امنیت بخشیدن به دامنه
در این بخش دامنه خود را با استفاده از گواهی نامه Let’s Encrypt TLS که با استفاده از Certbot تهیه می نمایید، ایمن می کنید.
برای نصب آخرین نسخه Certbot ، دستور زیر را اجرا کنید:
⦁ $ sudo apt install certbot python-certbot-nginx

به عنوان بخشی از پیش نیازها، ufw (فایروال کامپایل نشده) را فعال و آن را برای ارائه ترافیک HTTP رمزگذاری نشده پیکربندی کردید. برای امکان دسترسی به سایت ایمن، باید آن را به گونه ای پیکربندی کنید که ترافیک رمزگذاری شده را با اجرای دستور زیر بپذیرد:
⦁ $ sudo ufw allow https

خروجی به صورت زیر خواهد بود:
Output
Rule added
Rule added (v6)
به صورت مشابه با Nginx، باید آن را برای اعمال پیکربندی مجدد لود کنید:
$ sudo ufw reload
خروجی به این صورت خواهد بود:
Output
Firewall reloaded

سپس در مرورگر خود به دامنه مورد استفاده برای سرور مجازی کد بروید. اعلان ورود به سرور مجازی کد را مشاهده خواهید کرد.

سرور مجازی کد از شما می خواهد رمز عبور خود را وارد کنید. رمز عبوری که در مرحله قبل تنظیم کردید وارد کنید و Enter IDE را بزنید. اکنون سرور مجازی کد را وارد کرده و فوراً رابط کاربری گرافیکی آن را مشاهده می کنید.

اکنون که بررسی کرد کد سرور مجازی به درستی در اختیار دامنه قرار گرفته است، گواهی های Let’s Encrypt TLS را برای ایمنی با استفاده از Certbot نصب میکنید.
$ sudo certbot –nginx -d code-server.your-domain

در این دستور ، شما certbot را برای درخواست گواهینامه ها برای دامنه خود اجرا می کنید – نام دامنه را با پارامتر -d وارد میکنید. پرچم –nginx به آن می گوید برای پشتیبانی از HTTPS ، پیکربندی سایت Nginx را به طور خودکار تغییر دهید. به یاد داشته باشید که دامنه code-server.your خود را با نام دامنه خود جایگزین کنید.
اگر اولین بار است که Certbot را اجرا می کنید ، از شما خواسته می شود که یک آدرس ایمیل برای اخطارهای ضروری وارد کنید و شرایط خدمات EFF را بپذیرید. سپس Certbot درخواست Let’s Encrypt برای گواهی دامنه شما را میدهد. سپس از شما سؤال می کند که آیا مایلید همه ترافیک HTTP را به HTTPS هدایت کنید:
Output
Please choose whether or not to redirect HTTP traffic to HTTPS, removing HTTP access.
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
1: No redirect – Make no further changes to the webserver configuration.
2: Redirect – Make all requests redirect to secure HTTPS access. Choose this for
new sites, or if you’re confident your site works on HTTPS. You can undo this
change by editing your web server’s configuration.
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Select the appropriate number [1-2] then [enter] (press ‘c’ to cancel):

توصیه می شود برای به حداکثر رساندن امنیت گزینه دوم را انتخاب کنید. پس از وارد کردن انتخاب خود ، ENTER را فشار دهید.
خروجی مشابه این خواهد بود:
Output
IMPORTANT NOTES:
– Congratulations! Your certificate and chain have been saved at:
/etc/letsencrypt/live/code-server.your-domain/fullchain.pem
Your key file has been saved at:
/etc/letsencrypt/live/code-server.your-domain/privkey.pem
Your cert will expire on … To obtain a new or tweaked
version of this certificate in the future, simply run certbot again
with the “certonly” option. To non-interactively renew *all* of
your certificates, run “certbot renew”
– Your account credentials have been saved in your Certbot
configuration directory at /etc/letsencrypt. You should make a
secure backup of this folder now. This configuration directory will
also contain certificates and private keys obtained by Certbot so
making regular backups of this folder is ideal.
– If you like Certbot, please consider supporting our work by:

Donating to ISRG / Let’s Encrypt: https://letsencrypt.org/donate
Donating to EFF: https://eff.org/donate-le

این بدان معنی است که Certbot موفق به تولید گواهینامه های TLS شده و آنها را در پیکربندی Nginx برای دامنه شما به کار می برد. اکنون می توانید دامنه کد سرور مجازی خود را در مرورگر خود مجدد لود کنید و یک پدلاک (قفل) در سمت چپ آدرس سایت مشاهده کنید ، این بدان معنی است که اتصال شما به درستی ایمن است.
اکنون که کد-سرور مجازی را از طریق یک پروکسی معکوس Nginx در دامنه خود دارید ، آماده استفاده از واسط کاربری کد-سرور مجازی هستید.
مرحله 4 – استفاده از رابط کد-سرور مجازی
در این بخش از برخی از ویژگی های رابط کد-سرور مجازی استفاده خواهید کرد. از آنجا که کد-سرور مجازی ویژوال استودیو کد در حال اجرا در cloud است ، همان رابط کاربری نسخه دسکتاپ مستقل را دارد.
در سمت چپ IDE ، یک ردیف عمودی از شش دکمه وجود دارد که بیشترین ویژگی های مورد استفاده را در یک صفحه جانبی که با عنوان Activity Bar شناخته می شود باز می کند.

این نوار قابل تنظیم است بنابراین می توانید این نماها را به ترتیب دیگری جابجا کنید یا آنها را از نوار حذف کنید. به طور پیش فرض ، اولین دکمه منوی کلی را به صورت کشویی باز می کند ، در حالی که نمای دوم پنل اکسپلورر را باز می کند که پیمایش درخت مانند از ساختار پروژه را فراهم می کند. می توانید پوشه ها و فایل های خود را در اینجا مدیریت کنید – ایجاد ، حذف ، جابجایی و تغییر نام آنها در صورت لزوم. نمای بعدی دسترسی به عملکرد جستجو و جایگزینی را فراهم می کند
به دنبال این ، به ترتیب پیش فرض ، نمای شما از سیستم های کنترل منبع مانند Git قرار میگیرد. کد ویژوال استودیو همچنین از سایر ارائه دهندگان کنترل منبع پشتیبانی می کند و می توانید در این مستندات دستورالعمل های بیشتری را برای جریان کاری کنترل منبع با ویرایشگر بیابید.

گزینه اشکال زدایی در نوار فعالیت ، کلیه اقدامات معمول را برای اشکال زدایی در پنل ارائه می دهد. ویژوال استودیو کد با پشتیبانی داخلی برای اشکال زدایی زمان اجرای Node.js و هر زبانی که به Javascript تبدیل شود همراه است. برای سایر زبانها می توانید افزونه هایی را برای اشکال زدایی مورد نیاز نصب کنید. می توانید پیکربندی های اشکال زدایی را در فایل launch.jsonذخیره کنید.

نمای نهایی در نوار فعالیت ، منویی را برای دسترسی به افزونه های موجود در Marketplace فراهم می کند.
قسمت اصلی GUI ویرایشگر شماست که می توانید آن ها را با استفاده از زبانه ها برای ویرایش کد خود جدا کنید. می توانید نمای ویرایش خود را به یک سیستم شبکه یا به فایل های جانبی تغییر دهید.

پس از ایجاد فایل جدید از طریق منوی File ، یک فایل خالی در یک تب جدید باز می شود و پس از ذخیره سازی ، نام فایل در پنل جانبی Explorer قابل مشاهده خواهد بود. ایجاد پوشه ها را می توان با کلیک راست بر روی نوار کناری Explorer و کلیک بر روی New Folder انجام داد. می توانید پوشه ای را با کلیک بر روی نام آن و همچنین drag و drop فایل ها و پوشه ها به قسمتهای بالایی بسط دهید تا آنها را به یک مکان جدید منتقل کنید.

می توانید با وارد کردن CTRL + SHIFT + `، یا با کلیک کردن بر روی ترمینال در منوی کشویی بالای منو ، و انتخاب New Terminal ، به ترمینال دسترسی پیدا کنید. ترمینال در یک پنل پایین تر باز خواهد شد و دیرکتوری کار آن روی فضای کاری پروژه تنظیم می شود ، که شامل فایل ها و پوشه های نمایش داده شده در پنل سمت Explorer است.
شما یک نمای کلی سطح بالا از رابط کد سرور مجازی را جستجو کرده اید و برخی از متداول ترین ویژگی ها را مشاهده کرده اید.
نتیجه
اکنون کد-سرور مجازی ، یک IDE همه کاره cloud را در اختیار دارید که بر روی سرور مجازی Debian 10 شما نصب شده است ، در دامنه شما قرار گرفته و با استفاده از گواهی Let’s Encrypt ایمن شده است. هم اکنون می توانید بر روی پروژه ها بصورت جداگانه و همچنین در یک مجموعه همکاری تیمی کار کنید. اجرای IDE cloud منابع موجود در دستگاه محلی شما را آزاد می کند و به شما امکان می دهد منابع را در صورت لزوم مقیاس کنید. برای اطلاعات بیشتر در مورد ویژگی های دیگر و دستورالعمل های دقیق در مورد سایر مؤلفه های کد-سرور مجازی ، به مطالب کد ویژوال استودیو مراجعه کنید.

از این لینک ها زیر می توانید آمورش های بیشتری برای لینوکس پیدا کنید :

چگونه با FreeBSD شروع کنیم

نحوه نصب Prosody روی اوبونتو 18.04

نحوه نصب و استفاده از Docker در اوبونتو 20.04

نحوه راه اندازی Nginx با پشتیبانی HTTP / 2 در اوبونتو 18.04

چگونه می توان پلتفرم Cloud IDE کد سرور را روی Debian 10 تنظیم كرد

نحوه دسترسی از راه دور به برنامه های GUI با استفاده از Docker و Caddy در Debian 10

چگونه می توان پلتفرم Cloud IDE کد سرور را روی CentOS 7 تنظیم كرد

نحوه دسترسی از راه دور به برنامه های GUI با استفاده از Docker و Caddy در اوبونتو 20.04

نحوه دسترسی از راه دور به برنامه های GUI با استفاده از Docker و Caddy در Debian 9

خرید vps – خرید سرور مجازی – خرید سرور – سرور هلند – فروش vps – سرور مجازی آمریکا – خریدvps – سرور مجازی هلند – فروش سرور مجازی – سرور آمریکا – vps – سرور مجازی انگلیس – سرور مجازی آلمان – سرور مجازی کانادا – خرید vps آمریکا – خرید وی پی اس – سرور – خرید سرور مجازی هلند – vps خرید – سرور مجازی فرانسه – سرور مجازی هلند – خرید vps آمریکاخرید سرور مجازی ارزان هلندvpsخرید vps هلندخرید سرور مجازی آمریکاخرید vps فرانسهتست vpsسرور مجازی تستسرور مجازی ویندوزارزانترین vpsخرید وی پی اسvps ارزان – 


https://vpsgol.net/product/vps-germany/

https://vpsgol.net/product/vps-usa/

https://vpsgol.net/product/vps-france/

https://vpsgol.net/product/vps-canada/

https://vpsgol.net/product/vps-poland/

https://vpsgol.net/product/vps-netherlands/

https://vpsgol.net/product/vps-england/